|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از تمثیلهای گل و بلبل، احساسات غم و شادی را به تصویر میکشد. شاعر از دل غمگین خود سخن میگوید که همچون بلبل در جستجوی گل است. غنچهای در انتظار شکفتن دیده میشود و در دل شاعر، درد و نشاطی همزمان وجود دارد. او به نسیمی اشاره میکند که میتواند گل را بشکفاند و خندهای که به مانند شادی گل، به زندگی رنگ و وقع میبخشد. در نهایت، شاعر از باده سلیم صحبت میکند و هشدار میدهد که خزان و مشکلات همیشه در کمین هستند.
هوش مصنوعی: دلم همچون بلبل در حسرت گل است و حالا به حالت غنچه درآمده و در انتظار شکفتن گل است.
هوش مصنوعی: در دل من درد وجود دارد، اما لذت هم هست. بر روی سرم غم سنگینی میکند، اما جایگاه گل را به خود گرفته است.
هوش مصنوعی: با وزش نسیم، خندهای ظریف و دلنشین به وجود میآید، گویی که این شادی و لطافت در آستین گل نهفته است.
هوش مصنوعی: شادی دنیا پایدار نیست و خندهٔ گل فقط در انتهای روز زندگیاش به چشم میآید.
هوش مصنوعی: بادهی خوش و دلپذیر را بنوش و با دیگران خوش باش، زیرا فصل خزان به شدت در انتظار است تا به گلها آسیب برساند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.