نه در کلاه نمد راحتی، نه در تاج است
که پادشاه و گدا، هر که هست، محتاج است
همه ز کاسه ی سر خیزدم جنون، آری
حباب، بیضه ی مرغابیان امواج است
ز جان به رغبت خود می توان گذشت، ولی
عطا به زور چو خواهند از کسی، باج است
اگر به میکده منصور بگذرد، داند
که هر که هست درو چند مرده حلاج است
ببین به کینه ی افلاک و رحم کن به سلیم
که تیر هفت کماندار را یک آماج است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر واقعیتهای زندگی و نیازهای انسانهاست. نویسنده اشاره میکند که در دنیا هیچکس از نیاز و وابستگی مصون نیست، نه پادشاه و نه گدا. همچنین به جنون و بیثباتی زندگی اشاره میکند و به این نکته میپردازد که انسانها میتوانند با انتخاب خود از جان گذشته و در مسیر خود حرکت کنند، ولی اگر درخواستی به زور از کسی شود، آن وقت حرف از رشوه و باج به میان میآید. شاعر همچنین به میکده و فلسفه زندگی اشاره میکند و از همه میخواهد که به یکدیگر رحم کنند، زیرا در نهایت همه ما در معرض خطر و آسیبپذیری هستیم.
هوش مصنوعی: آرامش و آسایش نه تنها در کلاه نمدی است و نه در تاج و تخت؛ بلکه همه، اعم از پادشاه و گدا، به نوعی به چیزهاییDepend on than دارد.
هوش مصنوعی: همه از سر دیوانگی من آگاهند، بله، حبابها همانند تخممرغهای پرندگان آبزی در میان امواج در حال حرکت هستند.
هوش مصنوعی: میتوان با اختیار از جان گذشت، اما وقتی که کسی بخواهد چیزی را به زور بگیرد، این عمل شبیه به پرداخت باج میشود.
هوش مصنوعی: اگر کسی به میکده منصور برود، متوجه میشود که در آنجا چه کسانی هستند و هر کدام چه اندازه جانفشانی کردهاند.
هوش مصنوعی: به آسمان و کینههای آن نگاه کن و بر سلیم رحم کن، زیرا تیر کماندار همیشه به یک هدف میخورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.