ای نشسته بغلط یاد ز استاده کنی
بایدت هم نظری جانب افتاده کنی
چند و ناکی گله از قسم فرستاده کنی
بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی
ای مسافر تو از این شهر روان خواهی شد
این عیان است که در خاک نهان خواهی شد
عاقبت خاک قدوم دگران خواهی شد
آخر الامر گل کوزه‌گران خواهی شد
حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی
برو ای دیو دغا بر حیل خویش ملاف
گرچه بر تخت سلیمان بنشستی خلاف
تیغ باید بمیان ورنه چه حاصل ز غلاف
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد بگزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
ای که در مکتب دل صرف نکردی اوقات
هرچه تحصیل نمودی همه اخبار روات
خویش نشناختهٔی خط و نداری اثبات
خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات
مگر از نقش پراکنده ورق ساده کنی
دیده چون در ره حق راه سپاری حافظ
بقفای تو صغیر آمده باری حافظ
یافتی عیش خدا داده تو آری حافظ
کار خود گر بخدا باز گذاری حافظ
ای بسا عیش که با بخت خدا داده کنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به شخصی می‌گوید که باید به یاد استادان خود بیفتد و حتما باید به کسانی که کمتر از او هستند، توجه کند. او از کسی که همچنان به شکایت و گلایه می‌پردازد، می‌خواهد که به جای آن، خود را از غم رها کند و در پی روزی باشد. شاعر به مسافر یادآوری می‌کند که سرانجام در خاک پنهان خواهد شد و باید به فکر حال خود باشد و از زندگی لذت ببرد. همچنین به او هشدار می‌دهد که اگر در پی بزرگی است، باید اقدامات لازم را انجام دهد و تنها نشستن بر تخت بزرگان کافی نیست. در نهایت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر کسی در مدرسه دل وقت صرف نکرده باشد، چیزی به دست نخواهد آورد و باید خود را بشناسد تا به فیض برسد. او در انتها از حافظ می‌خواهد که به خدا توکل کند و عیش و نعمت‌هایی که او داده را بشناسد.
هوش مصنوعی: ای کسی که از یاد نشسته‌ای، باید طوری رفتار کنی که توجهت به کسانی که در حال افتادن هستند هم باشد.
هوش مصنوعی: اگر دائماً از شرایط خود نالان و گله‌مند باشی، باید به این نکته توجه کنی که تنها راه رهایی از غم و اندوه، آزاد کردن خود از این افکار است.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال روزی و رزق و روزی خود هستی، باید زحمت بکشی و تلاش کنی.
هوش مصنوعی: ای مسافر، تو از این شهر حرکت خواهی کرد و این واضح است که در پایان، در خاک دفن خواهی شد.
هوش مصنوعی: در نهایت تو هم به خاک پای دیگران می‌رسی و در پایان کار، تبدیل به گلِ کوزه‌گران خواهی شد.
هوش مصنوعی: اکنون به فکر سبو باش و آن را پر از نوشیدنی کن.
هوش مصنوعی: برود ای روح فریب، به نیرنگ‌هایت، هرچند که بر تخت سلیمان نشسته‌ای، ولی برخلاف حقیقت عمل می‌کنی.
هوش مصنوعی: اگر شمشیر در میدان نبرد نباشد، چه فایده‌ای از قرار گرفتن در غلاف دارد؟ برای رسیدن به بزرگی و انجام کارهای مهم، نباید به راحتی و بی‌فکری عمل کرد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به موفقیت و عظمت، باید تمام مقدمات و ابزارهای لازم را فراهم کنی.
هوش مصنوعی: ای کسی که وقت خود را در مکتب دل نگذرانده‌ای، هر چه آموخته‌ای تنها نقل قول‌ها و داستان‌هایی از دیگران است.
هوش مصنوعی: اگر نتوانی خود را بشناسی و به حقیقت وجودت آگاه نباشی، چگونه می‌توانی در دل کسی جایی داشته باشی و به او نیک دلی و بخشش را نشان دهی؟ این امکان بسیار دور از ذهن است.
هوش مصنوعی: آیا می‌توانی با یک حرکت، تصویر در هم ریخته را به شکل ساده‌تری درآوری؟
هوش مصنوعی: اگر برای دنبال کردن حقیقت چشمت را ببندی، حافظ که در پی توست به دنبالت آمده و از سن و سال کوچک تشکر می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر خوشی‌های زندگی را پیدا کرده‌ای، بدان که این نعمت‌ها از خداست. حافظ، اگر بخواهی که خدایت را فراموش کنی، باید خودت را به دست خودت بسپاری.
هوش مصنوعی: بسیاری از لذت‌ها و خوشی‌هایی که به دست می‌آوری، ناشی از تقدیر و شانس توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.