قٰالُوا تَقٰاسَمُوا بِاللّٰهِ لَنُبَیِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِیِّهِ مٰا شَهِدْنٰا مَهْلِکَ أَهْلِهِ وَ إِنّٰا لَصٰادِقُونَ (۴۹) وَ مَکَرُوا مَکْراً وَ مَکَرْنٰا مَکْراً وَ هُمْ لاٰ یَشْعُرُونَ (۵۰) فَانْظُرْ کَیْفَ کٰانَ عٰاقِبَةُ مَکْرِهِمْ أَنّٰا دَمَّرْنٰاهُمْ وَ قَوْمَهُمْ أَجْمَعِینَ (۵۱) فَتِلْکَ بُیُوتُهُمْ خٰاوِیَةً بِمٰا ظَلَمُوا إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (۵۲) وَ أَنْجَیْنَا اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ کٰانُوا یَتَّقُونَ (۵۳)

گفتند سوگند خوردیم با هم بخدا که هر آینه شبیخون می‌زنیم او را و اهلش را پس هر آینه می‌گوییم مر وارثش را که حاضر نبودیم در جای هلاک اهل او و بدرستی که مائیم هر آینه راست‌گویان (۴۹) و مکر کردند مکر کردنی و مکر کردیم و ایشان نمی‌دانستند (۵۰) پس بنگر چگونه بود انجام مکر ایشان که ما هلاک کردیم ایشان را و قومشان را همه (۵۱) پس اینست خانه‌هاشان فرو ریخته بسبب آنکه ستم کردند بدرستی که در آن هر آینه آیتی است از برای گروهی که می‌دانند (۵۲) رهانیدیم آنان را که ایمان آوردند و بودند پرهیز می‌کردند (۵۳)