قٰالُوا یٰا لُوطُ إِنّٰا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِنَ اَللَّیْلِ وَ لاٰ یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلاَّ اِمْرَأَتَکَ إِنَّهُ مُصِیبُهٰا مٰا أَصٰابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ اَلصُّبْحُ أَ لَیْسَ اَلصُّبْحُ بِقَرِیبٍ (۸۱) فَلَمّٰا جٰاءَ أَمْرُنٰا جَعَلْنٰا عٰالِیَهٰا سٰافِلَهٰا وَ أَمْطَرْنٰا عَلَیْهٰا حِجٰارَةً مِنْ سِجِّیلٍ مَنْضُودٍ (۸۲) مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ وَ مٰا هِیَ مِنَ اَلظّٰالِمِینَ بِبَعِیدٍ (۸۳)
گفتند ای لوط بدرستی که ما رسولان پروردگار توییم نخواهند رسید هرگز بتو پس شب روی کن با کسانت در پاره از شب و نباید که ملتفت شود از شما احدی جز زنت بدرستی که رسنده اوست آنچه رسیدنیست ایشان را بدرستی که وعده‌گاه ایشان صبح است آیا نیست صبح نزدیک (۸۱) پس چون آمد فرمان ما گردانیدیم زبران را زبر آن و بارانیدیم بران سنگهایی از سنگ گل بر هم نهاده شده (۸۲) نشان کرده نزد پروردگارت و نیست آن از ستمکاران دور (۸۳)
چون بدیدند اضطرابش را چنان
پس به او گفتند آن روحانیان
ما فرستادة خداییم ای امین
کی رسند ایشان به اضرارت ز کین
تو از ایشان باش یک ره بر کنار
بازشان بر ما به اطمینان گذار
پس به رخ مالیدشان جبریل پر
کور گردیدند در دهلیز و در
گفت پس ج بریل با اهلت برون
رو تو نصف الیل زین قوم حرون
کس به واپس ننگرد هیچ از شما
جز زنی کو بوده جفتت در سرا
بوده است این مؤمنان را امتحان
تا که واپس ننگرد زآن مردمان
آنکه کرد او بر قفا رو کافر است
بر عذاب قوم لوط او درخور است
لوط با اهلش چو بیرون شد ز شهر
جفت او کز دین نبودش هیچ بهر
چون صدایی سخت بشنید از عقب
روی خود واپس نمود آن نیمه شب
خورد سنگی بر سرش نابود گشت
یار با آن قوم نامسعود گشت
لیک این باشد صحیح اندر خبر
که نبردش لوط و ماند او در خطر
گفت زآن حق که رسند ه بر وی است
آنچه ایشان را رسد واندر پی است
وقت آن پرسید لوط از جبرئیل
گفت صبح است آن به فرمان خلیل
نیست آیا صبح نزدیک ای حبیب
بلکه نزدیک است گر داری شکیب
پس چو آمد امر ما جبریل چند
شهرهاشان را ز شهپر جمله کَند
بُرد بالا تا به گردون یا اثیر
سرنگون پس کرد زآنجا سوی زیر
بازگرداندیم اندر برد و مات
عالیاتش را به یک دم سافلات
پس بباراندیم بر آن سرزمین
سنگ از سجّیل، یعنی پخته طین
پی به پی بود آن حجاره و با نشان
نقطه ها از رنگها پیدا در آن
عِنْد رَبِّک یعنی اندر علم حق
بود ثابت بر عذاب از ماسَبَق
گفته اند آن سنگها بُد نامزد
بر کسی کو بوده دور از شهر خود
این نباشد از ستمکاران به دور
سنگ بارد گر بر ایشان تا نشور
گفت پرسیدم رسول از جبرئیل
کیستند این ظالمان، گفت آن خلیل
ظالم این امتند ای پاک جان
که بر آن سنگند تا محشر نشان
پس بیندیش ار تو استمکاره ای
بهر روز تنگ خود کن چاره ای
وقت مرگت بینی آن سنگ از سقر
آمده، استاده بر بالای سر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: گروهی از فرشتگان به لوط گفتند که ما رسولان خدا هستیم و نخواهند توانست به تو آسیب برسانند. از او خواستند که شبانه با خانواده‌اش شهر را ترک کند و تنها همسرش نباید از آنان فاصله بگیرد، چرا که او هم مشمول عذاب خواهد بود. صبحگاه عذاب نزدیک است.
زمانی که فرمان الهی رسید، شهر قوم لوط را واژگون کردند و بارانی از سنگ‌های آتشین بر آنها فرستادند. این عذاب به عنوان یک نشانه از جانب خداوند برای ظالمین ثبت شده است.
لوط با خانواده‌اش به سرعت از شهر خارج شد، اما همسرش که اعتقادی به او نداشت، به عذاب دچار شد. پس از آن، فرشتگان مردم را از عذاب مطلع کردند و آنها را به عذابی ابدی هشدار دادند.
در نهایت، بارانی از سنگها بر ستمگران فرود آمد و این نشان‌دهنده قدرت خداوند و عذاب او بود. این داستان به عنوان یک درس برای کسانی که ظلم می‌کنند و از فرمان خدا سرپیچی می‌نمایند، به یادگار مانده است.
هوش مصنوعی: آنها گفتند: «ای لوط، ما فرستادگان پروردگارت هستیم و هرگز به تو نخواهیم رسید. پس شبانه با خانواده‌ات فرار کن و هیچ‌یک از شما نباید به عقب نگاه کند، جز همسرت که آنچه بر ایشان فرود خواهد آمد، شامل او هم می‌شود. موعد عذاب آنها صبح است و آیا صبح نزدیک نیست؟» وقتی که فرمان ما رسید، شهر را وارونه کردیم و بر آن باران‌هایی از سنگ‌های سخت نازل کردیم که نشان‌دار بودند و نزد پروردگارت ثبت شده بودند و از ستمگران دور نیستند.
هوش مصنوعی: به لوط گفتند: ما فرستادگان خداوند تو هستیم و هرگز به تو نخواهند رسید. شبانگاه با افرادی که با تو هستند، حرکت کن و هیچ‌کس جز همسرت نباید متوجه شما شود. او هم به سرنوشت آنچه قرار است بر آن قوم بیفتد، دچار خواهد شد. وعده‌ی آنها صبح است و آیا صبح نزدیک نیست؟ وقتی فرمان ما رسید، شهر را واژگون کردیم و بارانی از سنگ‌های پخته شده بر آن نازل کردیم که نشانه‌ای نزد پروردگار تو بود و این عذاب از ستمکاران دور نیست.
هوش مصنوعی: وقتی که آنها اضطراب او را دیدند، به او گفتند آن روحانیان.
هوش مصنوعی: ما پیام‌آوران خدا هستیم، ای امانت‌دار، چه زمانی کسانی که به خاطر کینه و دشمنی به ما آسیب می‌زنند، خواهند رسید؟
هوش مصنوعی: تو باید در کنار آنها قرار بگیری و به ما اطمینان بدهی که می‌توانیم به تو اعتماد کنیم.
هوش مصنوعی: جبریل به آنها نزدیک شد و چهره‌اش را به چالش کشید، که باعث شد آنها در راهرو دچار حیرت و سردرگمی شوند.
هوش مصنوعی: پس گفت، ای ج بریل، با خانواده‌ات بیرون بروی، در نیمه شب از این قوم حرون.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس به عقب نگاه نمی‌کند، جز زنی که در خانه‌ات شریک زندگی‌ات بوده است.
هوش مصنوعی: این مؤمنان در گذشته آزمایش‌هایی را پشت سر گذاشته‌اند تا دیگر به آن افراد ننگین و بدتر نگاه نکنند.
هوش مصنوعی: کسی که به پشت برگردد و به حقیقت پشت کند، به مانند کافرین است و سزاوار عذاب‌هایی مشابه عذاب قوم لوط است.
هوش مصنوعی: لوط وقتی به همراه خانواده‌اش از شهر خارج شد، همسرش که به دین او اعتقادی نداشت، همراهش نبود.
هوش مصنوعی: در نیمه شب، وقتی صدای بلندی را از پشت سرش شنید، به عقب نگاه کرد.
هوش مصنوعی: دوستش بر اثر یک حادثه سخت و دردناک از بین رفت و او به خاطر آن جمعیت بی‌رحم و نامساعد، از زندگی ناامید شد.
هوش مصنوعی: ولی حقیقت در خبری که هست این است که لوط جنگید و در معرض خطر ماند.
هوش مصنوعی: او گفت آنچه بر حق نازل می‌شود بر او متوجه است و آنچه به ایشان می‌رسد، نتیجه تلاش و دنبال کردن آن حق است.
هوش مصنوعی: لوط از جبرئیل پرسید که چه زمانی فرارسیده و جبرئیل پاسخ داد که صبح نزدیک است، آن هم به دستور خلیل.
هوش مصنوعی: آیا صبح نزدیک نیست ای دوست؟ نزدیک است، به شرطی که صبر و شکیبایی داشته باشی.
هوش مصنوعی: زمانی که فرمان ما رسید، جبرئیل چندین شهر را به طور کامل زیر و رو کرد.
هوش مصنوعی: اگر ارتفاعی به آسمان برسد یا به طبع سوم سقوط کند، از آنجا به سمت پایین می‌رود.
هوش مصنوعی: ما توانستیم در یک لحظه چیزهای باارزشش را به چیزهای ناچیزش برگردانیم.
هوش مصنوعی: ما بر آن سرزمین سنگهایی از خاک پخته شده باریدیم.
هوش مصنوعی: سنگها به صورت پیوسته و زنجیره‌وار کنار هم قرار گرفته‌اند و با کمک نشانه‌های رنگی و نقاط، مشخصات و خصوصیات آنها آشکار است.
هوش مصنوعی: در پیشگاه خداوند، یعنی در علم حقیقی، عذاب بر کسانی که پیش از این گناه کرده‌اند، ثابت و مشخص است.
هوش مصنوعی: گفته‌اند آن سنگها متعلق به کسی است که در دوری از زادگاه خود قرار دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ظلم و ستم نمی‌تواند از عواقب طبیعی و حقیقی معاف باشد. حتی اگر کسی تحت ستم قرار گیرد، در نهایت باید با پیامدهای اعمال خود مواجه شود. در واقع، سنگ همچنان بر سر ستمکاران خواهد بارید تا زمانی که عذاب و مجازات به سراغشان بیاید.
هوش مصنوعی: در اینجا شخصی از پیامبر اسلام درباره جبرئیل می‌پرسد که این ظالم‌ها چه کسانی هستند و پیامبر پاسخ می‌دهد که آنها ابراهیم خلیل‌اند.
هوش مصنوعی: ظالمانی که در این امت وجود دارند، ای پاک‌دل‌ها، مانند سنگی هستند که تا قیامت بر روی دوش ما خواهند بود.
هوش مصنوعی: اگر تو در موقعیت دشواری هستی، برای آن روزهای سخت خود چاره‌ای پیدا کن.
هوش مصنوعی: زمانی که به مرگ نزدیک می‌شوی، آن سنگی را که از دوزخ آمده، بالای سرت خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.