از قدرتش یکست باشد گرت بنظر

کادر ز شیئی پست اشیاءء خوبتر

چون مایه حیات کابست از حجر

و زخاک تیره‌گون سرو و گل و ثمر

گنجی نهفته بود اندر حجاب ذات

گردید جلوه‌گر در اسم و در صفات

فرمود در ظهور ایجاد کائنات

هر ممکنی گرفت ز او هستی و حیات

حق است آنکه نیست ذاتش فناپذیر

بی‌شبه و بی شریک بی‌مثل و بی‌نظیر

برخار و گل مجیب بر جزو کل مجیر

بر ماخلق محیط بر ما سوا مدیر

بر طاق کعبه بودبتها بی‌عدد

فرمود با علی سطان ذی رشد

نه پای و کن بتانرا از طاق خانه رد

کند آنچه بد صنم سر پنجه صمد