می‌رفت و بخود می‌گفت رمزی لب خاموشش
ز آن رفتن و گفتن بود دل‌ها همه در جوشش
می‌کرد بجنگ آهنگ چشمان پر آشوبش
می‌برد عنان از چنگ گیسوی زره پوشش
ره بند و خدنگ افکن مژگان صف آرایش
جانسوز و بلا رگ زن ابروی کمان توشش
از گردش چشم ایدون شهری همه بیمارش
و ز لعل لب میگون خلقی همه مدهوشش
بر همزن و جمع‌آور در حلقه سیه مویش
مه سیر و شبیخون برد و طره بناگوشش
جان خستن و پروردن نقش ز خط سبزش
دل بردن و خون خوردن رنگی زلب نوشش
خود رائی و خودسازی آویزه خفتانش
رعنایی و طنازی بند علم دوشش
تا چند قدح خواری پیمانه دهد لعلش
تا چند سخن بازی افسانه کند گوشش
جویم ز خدافوزی آرم که بگفتارش
خواهم بدعا روزی گیرم که در آغوشش
خوبان بصفی الحق پیمان بصفا بستند
آنمه نشود یارب این عهد فراموشش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این متن به توصیف زیبایی‌ها و جذابیت‌های یک معشوق می‌پردازد. او می‌گوید که چهره و رفتار معشوقش چنان دل‌انگیز و افسون‌گر است که همه را مجذوب خود کرده است. نگاه و چشمان او پر از التهاب و تلاطم‌اند و موهایش همچون زره‌ای دیگرگون است. ابروهای کمان‌مانند و لب‌های لعلین او نیز به شدت جذاب‌اند. شاعر از عواطف و احساسات درونی‌اش می‌گوید و آرزو دارد که یک روز در آغوش معشوقش قرار بگیرد. او تاکید می‌کند که این زیبایی‌ها و جذابیت‌ها نباید فراموش شوند و می‌خواهد با دعا و آرزو به وصال معشوق برسد.
هوش مصنوعی: او در حال رفتن بود و در دل خود می‌گفت که سکوتش، نشانه‌ای از رفتن و صحبت کردنش است. این در حالی است که دل‌ها همه در حال هیجان و تلاطم هستند.
هوش مصنوعی: چشمان پر التهاب او همچون آهنگ نبرد به دل می‌نشست و موهای زره‌پوشش به گونه‌ای او را در کنترل خود می‌گرفت.
هوش مصنوعی: با چشمان زیبا و مژه‌های دل‌نوازت، مرا درگیر آرزوهای جانسوز و خطرناک کن، همان‌طور که ابروهای قوس‌دار تو همچون کمانی زورمند است.
هوش مصنوعی: از نگاه این معشوق، همۀ مردم شهر به او بیمار شده‌اند و همه به خاطر لبان زیبای او، مجذوب و مدهوش شده‌اند.
هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و جذابیت یک دختر سیاه‌مو اشاره شده است. او با موهای بلند و شیک خود، توجه را جلب می‌کند و زیبایی‌اش به حدی است که همچون ماه شب، خیره‌کننده است. موهای او به قدری دلربا و زیباست که همه را به سمت خود جذب می‌کند.
هوش مصنوعی: جان ناتوان و بی‌رمق را پرورش دادن، و با دقت به خط سبز او نگاه کردن، دل را از او به دست آوردن، و از رنگ لبش مایه‌ای از روح گرفتن.
هوش مصنوعی: شخصیت مستقل و توانایی فردی او چنان جذاب و زیباست که علم و دانش را مانند دوشی بر دوش خود حمل می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت بیان‌گر نارضایتی و خستگی از وضعیت فعلی است. گوینده می‌پرسد که تا چه زمانی باید به دست آوردن شراب و لذت‌های آن ادامه دهد و این که تا چه مدت باید به شنیدن داستان‌ها و گفت‌وگوهای بی‌فایده گوش دهد. این احساس کلافگی و پرسش از معنای تکرار در زندگی را می‌توان در آن مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: در تلاش هستم تا از خداوند خواسته‌ای را طلب کنم که به واسطه‌ی آن، روزی در آغوش او قرار بگیرم.
هوش مصنوعی: ناپسند است که خوبی‌ها و پاکی‌هایی که میان دوستان برقرار شده، فراموش شود. امیدوارم که این پیمان و دوستی همیشه برقرار بماند و به فراموشی سپرده نشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.