|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به بیان این نکته می‌پردازد که ذات خداوند به قدری بزرگ و باعزت است که ما نمی‌توانیم به طور کامل او را بشناسیم. خداوند در پرده‌ای از جلال و عظمت قرار دارد و هیچ‌یک از ما قادر نیستیم او را به طور واقعی درک کنیم. شناخت حقیقی خود خداوند تنها از طریق خود او ممکن است، اما چنین شناختی برای ما محال است زیرا او در حجاب عزت و جلال قرار دارد.
هوش مصنوعی: عظمت و جلال خداوند به حدی است که ما قادر به درک واقعی وجود او نیستیم و او در مقام قدسی و عزت خود از ما پنهان است.
هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم او را از نظر هویت بشناسیم و از جنبه حقیقت نیز نمی‌توانیم به او پی ببریم.
هوش مصنوعی: کسی که ذات خود را بشناسد، وجودش را از طریق شناخت خویش اثبات می‌کند.
هوش مصنوعی: این نوع فهمیدن ممکن نیست، زیرا او در مقام عظمت و شکوه قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.