خون خدا چو ریخت به خاک از در ستم
شیرازه ی وجود چرا نگسلد ز هم
دشمن نشان آل علی از جهان سترد
تا نام زشت خویش به عالم کند علم
غافل که این چراغ به کشتن نشد خموش
نوری ز سر بریدنش افزود دم به دم
دردا که شد اسیر حرامی حریم آن
کز احترام او حرم افتاده محترم
چهر یکی ز تاب عطش زرد چون زریر
چشم یکی ز سوز غضب سرخ چون بقم
ز اندوه خویش و شادی دشمن به راه شام
بر بی کسان گذشت دو محشر بهر قدم
هر شام در شکنجه ی یک دودمان غریب
هر صبح در کشاکش یک آسمان الم
بر پور و دخت زخمه ی زنجیر پی در پی
بر طاق و جفت طعنه ی شمشیر دم به دم
هر لحظه داغ و حسرت و اندوه و درد بیش
هر نظره تاب و طاقت وآرام و صبرکم
در هر گذر هزار فلک خوف و باک و بیم
در هر نظر هزار مدر مرگ و رنج و غم
از گریه ی شمرزه و اشک ستاره ساز
دامان و دیده غیرت گردون و رشک یم
هر دم شکنج خواری و سودای سوگ قوم
هر دم گزند زاری و غوغای زیر و بم
گردون نفاق گوهر و گیتی گناه دوست
شامی شقاق شیمه و کوفی جفا ستم
قائم به صدر حکم به کین قاطع طریق
قائد به قید ظلم زمین قائد امم
شد بر یزید ختم علامات کافری
ز آنسان که بر حسین مقامات صابری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره شهادت امام حسین (ع) و مصائب او و خاندانش در واقعه عاشورا سخن می‌گوید. شاعر با تصویرسازی‌هایی غم‌انگیز، از ریختن خون او و اثرات آن بر هستی و جهان می‌نویسد. او به ظلم و ستم دشمنان اشاره کرده و از درد و رنجی که بر اهل بیت پیامبر (ص) رفته، سخن می‌گوید. با بیان حال و هوای سخت آن روزها، او عواطفی چون اندوه، حسرت و غمش را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه ظلم یزید و یارانش، حرمت این خاندان را شکسته و آنها را به سختی‌های بی‌پایان دچار کرده است. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که شهادت حسین (ع) نه‌تنها او را خاموش نکرد، بلکه نور و شعور حقیقت را در دل‌ها پدید آورد.
هوش مصنوعی: زمانی که خون خدا بر خاک ریخته شد، به سبب ظلم و ستم، چرا باید ساختار وجود انسان‌ها از هم بگسلد؟
هوش مصنوعی: دشمن با حذف نشانه‌های وابستگی به آل علی، سعی کرد که نام ناپسند خود را در دنیا مطرح کند.
هوش مصنوعی: بی‌خبر از این که این چراغ برای نابودی خاموش نشده است، هر لحظه با از دست دادن روشنایی‌اش، نور بیشتری در خود پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: آه از اینکه من به دست کسی افتادم که به خاطر احترام او، حرم و مکان مقدس نیز از ارزش خود افتاده است.
هوش مصنوعی: صورت یکی از تابش عطش زرد است، مانند زریر. چشمی هم از سوز غضب سرخ است، مانند بقم.
هوش مصنوعی: از غم خود و خوشحالی دشمن، در مسیر شام گذر کردم، بی‌چاره و بی‌کس، هر قدمی که برداشتم، به دو محشر تبدیل شد.
هوش مصنوعی: هر شب در درد و رنج یک نسل بیگانه و هر صبح در مبارزه با یک آسمان پر از زحمت.
هوش مصنوعی: دختر و پسر به طور مداوم از زخم و آسیب‌هایی که به آنها وارد می‌شود رنج می‌برند و هر لحظه با ترس و طعنه‌هایی مشابه با ضربه‌های شمشیر مواجه هستند.
هوش مصنوعی: هر لحظه با احساس داغی و حسرت و درد و اندوه بیشتری روبرو می‌شوم و به نظر می‌رسد که تاب و توان و صبرم به شدت کاهش یافته است.
هوش مصنوعی: در هر مرحله از زندگی، هزاران ترس و نگرانی وجود دارد و در هر نگاه، هزاران یادآوری از مرگ و درد و رنج به چشم می‌خورد.
هوش مصنوعی: از گریه و غم شمرزه، ستاره‌ها در آغوش آسمان و در چشمان غیرت آسمان، حسادت یم است.
هوش مصنوعی: در هر لحظه، درد و رنج و اندوه مردم به چشم می‌آید و غم و ناله‌ای که در دل وجود دارد، به شدت احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: آسمان پر از نفاق و در دنیا گناهان وجود دارد. دوستانی که در شام هستند دچار اختلاف و جدایی شدند، و کوفی‌ها به جفا و ستم روی آورده‌اند.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که کسی که در صدر و جایگاه بالای قدرت نشسته، به عنوان یک حاکم، با قاطعیت و قدرت، راه خود را برای رهبری به سوی عدالت و مبارزه با ظلم هموار می‌کند و به عنوان راهنمای ملت‌ها عمل می‌کند.
هوش مصنوعی: نشانه‌های کفر بر یزید به پایان رسید، به گونه‌ای که مقامات صبر بر حسین به اوج رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.