برحالت غریبی او آسمان گریست
تنها نه آسمان همه کون و مکان گریست
چون سوی مقتل آمد و برکشتگان گذشت
بر هر جوان و پیر خروشان چنان گریست
کزتاب شرم در رخ او ماسوا گداخت
و ز باب رحم بردل او کن فکان گریست
هم بر رجال کشته بی کفن و دفن سوخت
هم برنساء زنده ی بیخانمان گریست
از ناله اش خروش به خلد برین فتاد
وز گریه اش بتول به باغ جنان گریست
برسینه و لبش همه صحرا و باغ سوخت
بر دیده و دلش همه دریا و کان گریست
گل ها به خاک ریخت چو گلشن به باد رفت
بلبل به حسرت آمد و بر باغبان گریست
دل هرچه داشت خون جگر سوی دیده راند
چشم از پی نثار رهش ناتوان گریست
چون انس جان برید ز جان جان انس و جان
تن انس جان گذارده بر انس و جان گریست
لب تشنه نحر شد لب نهر فرات آه
با آنکه نهر در غمش آب روان گریست
تا پیکر امام زمان برزمین فتاد
روح الامین به حال زمین و زمان گریست
جسم جهان فتاد تهی ز آن جهان جان
جان جهانیان به عزای جهان گیست
بریک جوان و پیر وی ابقا نکرد خصم
هرچند زان سپه همه پیر و جوان گریست
براین غریب دشت بلا نفس و عقل سوخت
براین قتیل تیغ جفا جسم و جان گریست
جانم به تاب ز انده بی تابیت حسین
خاکم به باد ز آتش بی آبیت حسین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به غم و اندوهی عمیق نسبت به شهادت امام حسین (ع) و وقایع عاشورا اشاره دارد. شاعر با توصیف آسمان و زمین، نشان می‌دهد که همه‌چیز در حال گریه و سوگواری است. او به تصویر می‌کشد که بر هر جوان و پیر، بر مردان کشته شده و زنان بیخانمان، همه در حال گریستن هستند. احساسات عمیق و مشاعر درونی انسان‌ها در واکنش به این مصیبت بزرگ به خوبی نمایش داده شده است. ناله و افسوس، حتی به گل‌ها و بلبلان نیز منتقل می‌شود و همه از فقدان امام حسین (ع) آسیب‌پذیرند. با تأکید بر ظلمی که بر او رفته و عواطف مشترک همه موجودات، شاعر نشان می‌دهد که این واقعه نه تنها بر جسم حسین تأثیر گذاشت که بر جان همه دنیا نیز اثر عمیق گذاشته است.
هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که او در غم و اندوهی عمیق به سر می‌برد، فقط آسمان نبود که اشک می‌ریخت، بلکه تمامی جهان و همه موجودات نیز در غمش شریک بودند و به حال او افسوس می‌خوردند.
هوش مصنوعی: زمانی که به محل قتل رسید و از کنار قتلا گذشت، آن‌چنان برای هر جوان و پیر گریست که صداش در فضا پیچید.
هوش مصنوعی: از شرم و حجب او، دیگران در دل خود ذوب می‌شوند و به خاطر رحمت او، قلبش همیشه در حال تحول و تغییر است به‌گونه‌ای که به شدت متاثر می‌گردد و گریه می‌کند.
هوش مصنوعی: هم بر مردانی که بدون کفن و دفن کشته شده‌اند، سوخت و هم بر زنانی که زنده‌اند اما بیخانمان هستند، گریست.
هوش مصنوعی: از صدای ناله‌اش، صدایی بهشت را فراگرفت و از گریانیدنش، مریم مقدس در باغ بهشت اشک ریخت.
هوش مصنوعی: بر سینه و لب او، همه باغ و صحرا در آتش سوخت و بر دیده و دل او، همه دریا و معادن اشک ریخت.
هوش مصنوعی: وقتی که گل‌ها به زمین ریختند و باغچه تحت تأثیر باد قرار گرفت، بلبل به خاطر از دست رفتن زیبایی‌ها دلتنگ شد و برای باغبان اشک ریخت.
هوش مصنوعی: دل هر چه احساس و درد داشت، به چشم‌ها منتقل کرد و اشک‌ها به خاطر ناتوانی در دنبال کردن او ریختند.
هوش مصنوعی: زمانی که ارتباط جان با جان انس قطع شد، جان انس و جان تن، هر دو بر ارتباط انس و جان اشک ریختند.
هوش مصنوعی: لب تشنه جان داد در کنار رود فرات. آه که حتی رودخانه نیز بر حال او گریه کرده و اشکی روان دارد.
هوش مصنوعی: هنگامی که بدن امام زمان بر روی زمین افتاد، روح القدس به خاطر حال زمین و زمان غمگین شد.
هوش مصنوعی: جهان مادی خالی از آن حقیقت الهی است، در حالی که روح انسان‌ها به خاطر فقدان آن روح بزرگ در سوگ و اندوه به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: در جنگ، نه به جوان و نه به پیر رحم نکردند. هرچه از آن سپاه بود، باعث شد همه پیر و جوان به حالتی غمگین و گریه‌کنان درآیند.
هوش مصنوعی: در این دشت غم‌انگیز، جان و عقل در اثر درد و رنج متلاشی شد. برای این فرد مظلوم که به وسیله‌ی ظلم و ستم کشته شده، جسم و روح به شدت نفرین کردند و گریستند.
هوش مصنوعی: جان من از اندوه بی‌تابی تو بی‌تاب است، و خاکم به باد می‌رود از آتش بدون آب تو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.