|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دختری به نام ام کلثوم بنت فاطمه اشاره میکند که به سید احمد زاده تعلق دارد. او از جمعی که در آنجا حضور دارد، انتظار پاسخی نسبت به اوضاع تاریخی و اجتماعی دارد. شاعر به طور خاص به اهمیت و جایگاه این دختر اشاره میکند و با لحنی زیبا، مژدهای دربارهاش میدهد. این شعر به سال ۱۲۸۴ هجری قمری تعلق دارد.
هوش مصنوعی: دختری از سید احمد به دنیا آمد و من این خبر خوش را دیشب شنیدم.
هوش مصنوعی: من از اهل بزم و مهمانی به دنبال یک نفر بودم که پاسخی به من بدهد، اما هیچیک از آن همه سخنان نمیتواند پاسخگوی من باشد.
هوش مصنوعی: سید در وسط جمع، خانم کلثوم دختر فاطمه را به همراه آورد.
هوش مصنوعی: این بیت به اشاره به زیبایی و شگفتیهایی از عشق و زیبایی است که دل را سرشار از احساسات مختلف میکند. در آن از قدرت و تاثیر عشق بر روح و دل انسان صحبت میشود، به طوری که این احساسات همچون نور و روشنی جاهای تاریک زندگی را روشن میکنند. شاعر از زیباییهایی که عشق به همراه دارد، سخن میگوید و تأثیری که این زیباییها بر زندگی و احساسات فرد میگذارند را به تصویر میکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.