|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از سال‌ها انتظار و محبت به حضرت حق صحبت می‌کند و حالا که به او نزدیک شده، احساس شرم و خجالت دارد. او از خداوند می‌خواهد که بر خجالتش بیفزاید و از او بخواهد که به خاطر امیدش، او را ببخشد. شاعر به بخشندگی و رحمت خداوند اشاره دارد و از این که توانسته به او نزدیک شود، ابراز خوشحالی می‌کند.
هوش مصنوعی: من یک عمر به خاطر وجود تو درخشان و سرزنده بودم، اما امروز با شرمندگی و ناامیدی به سمت تو آمده‌ام.
هوش مصنوعی: لطفاً از بابت شرمندگی من بگذر، چون من در چشم امید به تو، بخشنده واقعی را شناخته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهر تو به بر و بحر بشتافته ام
هامون ببریده کوه بشکافته ام
از هر چه رسیده پیش رو تافته ام
تا ره به حریم وصل تو یافته ام
دامی ز نماز گرد خود بافته‌ام
خود را ز میان آن برون یافته‌ام
از توبه اگر توبه کنم نیست عجب
در توبه ز توبه روی برتافته‌ام
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.