نفع، آن است که من نافع خود می بینم
صنعت آن است که من صانع خود می بینم
زلف یا بخت سیه یا مه تابان یا مهر
هر چه رو می دهد از طالع خود می بینم
چون توانم که دگر پیشرو کس باشم
من که خود را تبع تابع خود می بینم
کشت این هستی موهومه که از دیدن باز
خویش را در همه جا مانع خود می بینم
با وجودی که پریشان نظرم می گویند
چون سعیدا همه جا جامع خود می بینم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بررسی خودآگاهی و احساس فردی خود می‌پردازد. او بیان می‌کند که نفع و سودش را در خود می‌بیند و تمام اتفاقات زندگی‌اش را نتیجه تقدیر و سرنوشت خود می‌داند. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که نمی‌تواند پیشوای دیگران باشد چرا که خودش را تابع و وابسته به خود می‌داند. او به نوعی از فضل وجود خود صحبت می‌کند و به رغم آشفتگی‌های ذهنی، در تمام جوانب زندگی خود را کامل و جامع می‌بیند. به عبارتی، او در جستجوی معنا و شناخت خود است و از این شناخت به آرامش و تحقق می‌رسد.
هوش مصنوعی: سود واقعی زمانی است که من خودم را در نقش فرد مفید ببینم و هنر یا مهارت، زمانی ارزشمند است که من خودم را در جایگاه خالق آن بشناسم.
هوش مصنوعی: هرچه زیبایی یا خوش شانسی که در این دنیا می‌بینم، به خاطر سرنوشتم است.
هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم پیشوای کسی باشم، در حالی که خود را تحت پیروی خودم می‌بینم؟
هوش مصنوعی: در این دنیا که حقیقت در آن نامشخص و غیرواقعی است، من در تمامی جاها مانع خود را در بازتاب وجودم می‌بینم.
هوش مصنوعی: با اینکه ذهنم در هم ریخته است، اما می‌گویند که مثل یک انسان خوشبخت، در همه جا خودم را می‌بینم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.