شوخ ما رسم قیل و قال گرفت
عاشقان را زبان حال گرفت
هر که دیوان خط و خال تو دید
شادمان گشت حسب حال گرفت
سرو قد تو در کنار دلم
جای تو کرد خوش کمال گرفت
از کریمان روزگار امروز
ای خوشا آن که انفعال گرفت
خاطرم از خیال چون و چرا
در سخن چون زبان لال گرفت
یاد نخل غمت سعیدا کرد
ریشه ها در دل این نهال گرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و تأثیر آن بر احوالات عاشقانه است. شاعر به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق سبب شادمانی و زبان‌حال عاشقان شده است. همچنین، عشق باعث شده که او از هر گونه تردید و سؤال دور شود و فقط به یاد محبوبش فکر کند. احساسات عمیق او نسبت به محبوبش مانند یاد باغ نخل غم‌انگیز است که ریشه‌اش در دل او وجود دارد. به‌طور کلی، این شعر به زیبایی و قدرت عشق و تأثیرات آن بر زندگی و احساسات انسان‌ها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: دوست ما به شوخی و مزاح آغشته شده است و همین موضوع باعث شده تا عاشقان حرف‌های دلشان را با سکوت و بدون سخن بزنند.
هوش مصنوعی: هر کسی که نقش و نگار چهره‌ات را دید، خوشحال و شاد شد و حالش تغییر کرد.
هوش مصنوعی: قد بلند و زیبا و دل‌انگیز تو در قلب من جا گرفت و به کمال رسید.
هوش مصنوعی: در روزگار کنونی، خوشا به حال آنهایی که از رخدادها و تجارب زندگی تأثیر می‌پذیرند و به واکنش می‌پردازند.
هوش مصنوعی: ذهن من از فکر کردن به جزئیات و سوالات بی‌پاسخ، مانند زبانی که قادر به حرف زدن نیست، خاموش و ساکن شده است.
هوش مصنوعی: یاد درخت نخل غمت در دل این نهال ریشه دوانده است و آن را تحت تأثیر قرار داده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در سماع توام، چو حال گرفت
از وجود خودم ملال گرفت
روز را دل ز شب ملال گرفت
ترک بیهوده قیل و قال گرفت
علم‌ها سر به سر کمال گرفت
علم باطل ره زوال گرفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.