شرابخانهٔ معنی،دل بهوش من است
پیالهٔ می وحدت، لب خموش من است
برای ناقص چندی دلم نمی سوزد
جهان پر ز هوس، دیگ خام جوش من است
تنم به خواهش دل جامه ای نپوشیده است
سری که بار تعلق ندیده دوش من است
به هر قدم دل مسکین چو بید می لرزد
که بار خاطر نازک دلان به دوش من است
چه نسبت است سعیدا مرا به اهل جهان
که چرخ کوچک ابدال، خرقه پوش من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عمق احساسات شاعر و تلاطمات درون او درباره عشق، تنهایی و حسرت اشاره دارد. "شرابخانه" نماد دل و احساسات اوست، و "پیاله" نشان‌دهنده وحدت و سکوت درونی وی است. شاعر درباره درد و رنجی که به خاطر ناتوانی‌ها و هوس‌های دنیا دارد، ابراز نگرانی می‌کند. او می‌گوید که بدنش به خواسته‌های دل و آرزوهایش پاسخ نمی‌دهد، و دلش همچون بید از نگرانی می‌لرزد. در نهایت، شاعر به سوالی فلسفی درباره نسبت خود با دنیا و دیگران می‌پردازد و احساس انزوا و بی‌قراری خود را بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: محل درک و فهم عمیق، دل آگاه من است و جام عشق و وحدت، بر لب‌های خاموش من نشسته است.
هوش مصنوعی: دل من برای کسانی که نقصی دارند، چندان غمگین نیست؛ زیرا دنیا پر از تمایلات و آرزوهای بی‌پایه است و وضعیت من مانند دیگی است که مواد خام در آن در حال جوشیدن هستند.
هوش مصنوعی: بدن من به خاطر آرزوهای دلم لباس نپوشیده است و سرفرازی که هیچ وابستگی ندارد، متعلق به من است.
هوش مصنوعی: هر بار که قدم برمی‌دارم، دل نازک و ضعیف من به شدت می‌لرزد، چرا که مسئولیت سنگین احساسات و دل‌خوشی‌های دیگران بر دوش من قرار دارد.
هوش مصنوعی: سعیدا، در مقایسه با دیگران چه ارتباطی دارم، وقتی که این دنیا مانند دنیای کوچک، به من لباس درویشی پوشانده است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حریم میکده پر جوش از خروش من است
شراب تلخ گوارا ز نوش نوش من است
شراب من چه عجب خشت اگر ز خم برداشت
که سقف میکده ها را خطر ز جوش من است
مشو ز بلبل آتش نوای من غافل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.