چه شور است این که در کاشانهٔ ماست
که عقل ذوفنون دیوانهٔ ماست
فلک صیاد ما صید و جهان دام
نصیب و قسمت، آب و دانهٔ ماست
نمی دانم که را قسمت نمایند
شرابی را که در پیمانهٔ ماست
حکایت های آدم تا به این دم
چو نیکو بنگری افسانهٔ ماست
سعیدا را بس است این گر بگویی
که این ناآشنا بیگانهٔ ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسی عمیق درباره زندگی و تجربه‌های انسانی می‌پردازد. شاعر از شور و هیجانی سخن می‌گوید که در زندگی ما وجود دارد و آن را به عقل و دیوانگی خود نسبت می‌دهد. جهان را به مثابه دامی برای انسان‌ها می‌بیند و به تفاوت قسمت‌ها و سرنوشت‌ها اشاره دارد. شاعر به شراب معرفت و تجربیات اشاره می‌کند و آن را نمادی از خاطرات و حکایات آدمی می‌داند. در نهایت، اشاره‌ای به احساس غریبی و ناآشنایی در زندگی انسان‌ها می‌کند.
هوش مصنوعی: این شور و هیجان در خانه ما غیرعادی است و به حدی است که عقل جامع و باهوش ما هم در برابر آن دیوانه شده است.
هوش مصنوعی: سرنوشت ما در اختیار آسمان است و در این جهان، زندگی‌مان مانند شکار و دام است. معیشت و نیازهای روزمره‌مان نیز به دست سرنوشت و طبیعت فراهم می‌شود.
هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه کسی باید شرابی را که در پیمانهٔ ماست تقسیم کند.
هوش مصنوعی: حکایت‌های زندگی آدم تا به حال، اگر با دقت نگاه کنی، داستان‌هایی خیالی و افسانه‌وار به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: خوشبختی برای سعید کافی است که بگوید این فرد ناشناس، بیگانه‌ای از میان ماست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یقین خورشید اندر خانهٔ ماست
حقیقت عقلِ کل دیوانهٔ ماست
دل ما در پی آن یار، که جانانه ماست،
گشته سرگشته و او همدم و همخانه ماست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.