از خود گسسته، بار به دنیا نمی شود
مریم گران ز حمل مسیحا نمی شود
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
از خود گسسته، بار به دنیا نمی شود
مریم گران ز حمل مسیحا نمی شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعر به این معناست که فردی نمی‌تواند از ریشه و اصالت خود جدا شود و به دنیا با ویژگی‌های متفاوتی وارد شود. همچنین اشاره به این دارد که مریم، مادر مسیح، نمی‌تواند بدون پشتوانه‌ای قوی و خاص به دنیا بیاید. در واقع، این شعر بر اهمیت ریشه‌ها و هویت تأکید دارد.
هوش مصنوعی: انسانی که از خود بیگانه است و هویت واقعی‌اش را نادیده می‌گیرد، نمی‌تواند به اهداف و مسئولیت‌های زندگی دنیا رسیدگی کند. همچنین، اگر کسی توانایی خاصی داشته باشد، مانند مریم که بار مسیحا را به دوش گرفت، نمی‌تواند از عهده این کار برآید مگر اینکه واقعاً خود را بشناسد و به توانایی‌هایش ایمان داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بی‌باده دل ز سیر چمن وا نمی‌شود
گل جانشین سبزه مینا نمی‌شود
آن دیده نیست رخنه ویرانه تن است
چشمی که محو آن قد رعنا نمی‌شود
عاشق به نور عشق کند جلوه ظهور
[...]
بی‌روی دل گره ز زبان وا نمی‌شود
طوطی ز پشت آینه گویا نمی‌شود
چندان که گرد محمل لیلی است در نظر
مجنون غبار خاطر صحرا نمی‌شود
زاهد چگونه از سر فردوس بگذرد
[...]
بی گفتگوی رزق مهیا نمی شود
این قفل بی زبان طلب وا نمی شود
کی می رود ز پهلوی منعم گرسنه چشم
گرداب دور از لب دریا نمی شود
رنگینی قبا نکند پیر را جوان
[...]
جور این قدر به یک تن تنها نمی‌شود
گویی اگر که می‌شود حاشا نمی‌شود
ظالم‌تر از طبیعت و مظلوم‌تر ز من
تا ختم آفرینش دنیا نمی‌شود
ای طبع من ز زشتی کردار روزگار
[...]
ز اظهار درد، درد مداوا نمی‌شود
شیرین دهان به گفتن حلوا نمی‌شود
درمان نما، نه درد که با پا زمین زدن
این بستری ز بستر خود پا نمی‌شود
می‌دانم ار که سر خط آزادگی ما
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.