زان رخ گلگون عرق یاقوت احمر می‌شود
چون زمین افتاد قابل دانه گوهر می‌شود
گر چنین مجنون ما را عشق در شور آورد
دامن دشت جنون صحرای محشر می‌شود
آب جای باده گلرنگ نتواند گرفت
تشنه دیدار کی قانع به کوثر می‌شود؟
از گریبان خموشی هرکه آرد سر برون
چون چراغ صبحگاهی خرج صرصر می‌شود
با سر آزاده‌ام فارغ ز دولت کاین هما
بر سر بی‌مغز دایم سایه‌گستر می‌شود
خجلت از حرف مکرر لازم فهمیدگی است
منفعل کی طوطی از حرف مکرر می‌شود؟
جلوه‌های مختلف دارد می دولت که آب
زنگ در آیینه و در تیغ جوهر می‌شود
آه خون‌آلود را چندان که می‌دزدم به دل
از گره چون رشته باران رساتر می‌شود
نیست خوان پر ز نعمت را به سرپوش احتیاج
کی سر آزادگان قانع به افسر می‌شود؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و پیچیدگی‌های عشق و جنون اشاره دارد. در بیت‌های مختلف، شاعر به توصیف احساساتی می‌پردازد که از عشق و شوری در دل انسان ایجاد می‌شود. او از خسارت‌های ناشی از عشق و همچنین زیبایی‌های آن صحبت می‌کند. شعر به تشنگی‌های عمیق انسانی و خواسته‌های درونی که غیرقابل قانع شدنند، می‌پردازد و بیان می‌کند که عشق و دیوانگی می‌تواند انسان را به مرز جنون برساند. از سوی دیگر، شاعر به فهم و درک حقیقت نیز اشاره می‌کند و می‌گوید برای درک عمیق‌تری از زندگی و عشق، باید از خموشی و تکرار بپرهیزیم و در جستجوی درک نوینی از زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی باشیم.
هوش مصنوعی: از آن روی خوش، عرقی شبیه یاقوت سرخ می‌زند و وقتی که به زمین می‌افتد، شایستگی این را پیدا می‌کند که دانه‌های گوهر را به خود بگیرد.
هوش مصنوعی: اگر عشق ما را مثل مجنون به شدت دچار هیجان کند، دشت جنون به مکانی مانند صحرای محشر تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: آب نمی‌تواند جایگزین شراب زیبا باشد. آیا کسی که تشنه دیدار است می‌تواند به کوثر قانع باشد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که از سکوت و خاموشی خارج می‌شود، مانند نوری که صبح زود می‌تابد، می‌تواند به راحتی تحت تأثیر و مشکلات دنیای پرهیاهو قرار گیرد.
هوش مصنوعی: من با روحی آزاد و بدون وابستگی به قدرت، زندگی می‌کنم؛ زیرا این پرندهٔ بزرگ همواره بر سر افرادی که فکر و اندیشه‌ای ندارند، سایه می‌افکند.
هوش مصنوعی: احساس شرم از تکرار حرف، نشانه‌ای از درک و فهم لازم است. آیا ممکن است که طوطی از تکرار یک حرف، منفعل و ناتوان شود؟
هوش مصنوعی: زیبایی‌های زندگی همواره در اشکال گوناگون خود را نشان می‌دهند، مثل اینکه چگونه زنگار آب می‌تواند در آینه یا بر روی تیغ جواهر نمایان شود.
هوش مصنوعی: هرچقدر که من احساسات غم‌انگیز و دردناک را در دل حفظ می‌کنم، آنها همچنان مانند قطرات باران از هم جدا و رها می‌شوند و بیشتر احساسات را به وجود می‌آورند.
هوش مصنوعی: این بیان می‌گوید که کسی که در زندگی‌اش از نعمت‌های فراوان برخوردار است، به چه نیازی به پوشش و تزیین اضافه دارد؟ چرا کسانی که آزاد و بی‌قید و شرط زندگی می‌کنند باید به چیزهای ظاهری و زینتی مانند تاج و افسر اکتفا کنند؟ این به نوعی به اهمیت و ارزش‌های واقعی در زندگی اشاره دارد و نشان می‌دهد که رضایت واقعی در چیزهای مادی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر زمانم جان و دل نزدیک دلبر می‌شود
و از جمال حسن رویش هر دو کافر می‌شود
پس میان جان و دلبر قالبم زحمت شده است
بی تن و قالب مرادم خود میسر می‌شود
روی یارم ز آفتاب اکنون نکوتر می‌شود
تا به گرد ماه از مشک چنبر می‌شود
مرکز شمشاد او از لعل و یاقوت آمدست
پر او ز دیبای او از مشک و عنبر می‌شود
خانه دل از رخ خوبش شود روشن همی
[...]
آن که نقشی دیگرش جایی مصور می‌شود
نقش او در چشم ما هر روز خوشتر می‌شود
عشق دانی چیست سلطانی که هر جا خیمه زد
بی خلاف آن مملکت بر وی مقرر می‌شود
دیگران را تلخ می‌آید شراب جور عشق
[...]
بعد عمری گر وصال او میسر می‌شود
شرم پیش چشم من سد سکندر می‌شود
تیره‌بختی کار خود را می‌کند هرجا که هست
نامه من پرده چشم کبوتر می‌شود
کیمیای عشق هرکس را که سازد بی‌نیاز
[...]
دلبر کیمخت گر ماه فسونگر می شود
هر که پا در کوچه او می نهد خر می شود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.