نظم راوان چو آب روان سینه را به است
شعر روان زجان و روان گداخته است
نادان چه داند آنکه سخندان به گاه نظم
جان را گداخته است و از آن شعر ساخته است
در گوش عاشقان سخن و قول شاعران
خوشتر ز بانگ بلبل و آواز فاخته است
مدخل که حق نظم نداند شناختن
مقدار شعر و قدر ثنا کی شناخته است
من دانم از طریق هجا کینه آختن
رایض دراین طریق بسی کینه آخته است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و اهمیت نظم و شعر اشاره می‌کند. او می‌گوید که شعر مانند آب روان است که جان را تازه می‌کند و احساسات را به زیبایی بیان می‌کند. نادانان نمی‌دانند که شاعر با نظم و آهنگ خاصی، از جان خود سخن می‌گوید و هنری را خلق می‌کند. همچنین، او تأکید می‌کند که سخن شاعران برای عاشقان از تمام آوازها دلنشینتر است. در نهایت، شاعر اذعان می‌کند که برای درک واقعی شعر و ثنا، باید به اصول نظم و هجا آشنا بود.
هوش مصنوعی: نظم مانند آب روان است که سینه را پاک و زلال می‌کند. شعر نیز از جان و دل جاری می‌شود و در اوج زیبایی و احساس قرار دارد.
هوش مصنوعی: نادان از حال کسانی که در زمان نظم و شعر، جانشان را به عشق و هنر می‌سوزانند و از آن احساسات و دردها شعری زیبا می‌سازند، هیچ تصوری ندارد.
هوش مصنوعی: در دل عاشقان، سخنان و وعده‌های شاعران زیباتر و دلنشینتر از صدای بلبل و آواز فاخته است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر کسی به حقیقت و نظم در شعر آگاهی نداشته باشد، چگونه می‌تواند ارزش شعر و عظمت ستایش را درک کند؟ به بیان دیگر، برای درک واقعی شعر و ستایش، باید به اصول و زیبایی‌های آن آشنا بود.
هوش مصنوعی: من می‌دانم که از طریق هجا، یعنی از زیر و بم کلمات و آواها، چگونه کینه‌ها را بروز دهیم. در این مسیر، شخصی است که به دلایل مختلف، کینه‌های زیادی را در دل دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.