|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این سروده بیانگر ناامیدی و پریشانی در زمانه کنونی است. شاعر اشاره دارد که با وجود دگرگونی‌ها و نابسامانی‌ها، نمی‌توان به زیبایی و نظم دست پیدا کرد. همچنین به این نکته اشاره می‌شود که انسان‌ها، مانند سیمرغ، در جستجوی محبت و کرامت دیگری هستند، اما به دلیل شرایط موجود، به آن زیبایی و لطف دسترسی ندارند.
هوش مصنوعی: در این زمان، روحیه و ذوق شاعران دچار آشفتگی شده است و به همین دلیل، شعرهای خوب نمی‌توانند به درستی به این حالت پریشان رسند.
هوش مصنوعی: پرندگان خوش‌خلق و مهربان به مانند سیمرغ شده‌اند، به طوری که دیگر هیچ‌کس حتی نمی‌تواند به زیبایی آنها چشم طمع بدوزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.