بت سرو قدی و سرو سمن بر
نگار سخن گوی و ماه سخن ور
قد و عارض توست شمشاد و لاله
لب و بوسه توست یاقوت و شکر
سرین تو و عشق من هست فربه
میان تو و صبر من هر دو لاغر
من از پای تا سر ز عشقم مرکب
تو از پای تا سر ز خسنی مصور
هوا گردد از عکس رویت منقش
صبا گردد از بوی زلفت معطر
بگریم ز زلفت بنالم ز چشمت
که نالد ز نرگس که گرید ز عنبر
ز شیرین لب تو مرا نیست سیری
کرا سیری آید ز یاقوت احمر
به طوبی و کوثر رسیدم ز وصلت
که زلف و لب توست طوبی و کوثر
به دفتر همی وصف زلفت نوشتم
پر از نامه مشک شد روی دفتر
به عبهر دو چشم تو را باز بستم
همه جادویی اندر آمد ز عبهر
مکن عزم لشکر بمان رای رفتن
بنه خود و جوشن بده جام و ساغر
بر آن تن چه درخورد بود یاد جوشن
بر آن لب چه لایق بود ذکر لشکر
مرا تا تو را دیدم اندر دو دیده
تو گفتی برسته است کشمیر و کشمر
ستاره است رخشنده رویت همانا
که ماهت پدر بود و خورشید مادر
ز جان شاکرم تا تو را خواند جانان
به دل خرمم تا تو را ساخت دلبر
بنازد ز تو جان چو علم و معالی
به تاج معالی علی بن جعفر
اجل مجد دین عمده شرع و ایمان
جمال شرف فخر آل پیمبر
ستوده به سیرت ستوده به خصلت
ستوده به منظر ستوده به مخبر
همه نیک بی بد همه عز بی ذل
همه نفع بی ضر همه خیر بی شر
نه جز حکم او را زمانه متابع
نه جز امر او را ستاره مسخر
نه بی شعر او هیچ شاعر مکرم
نه بی جود او هیچ زایر توانگر
سخن را ز گفتار او فر و زینت
سخا را ز کردار او زیب و زیور
کم از قدر او رفعت هفت گردون
کم از جاه او بسطت هفت کشور
هم از قدر عالیش پست است گردون
هم از رای روشنش تیره است اختر
چگونه بود پیش رایش ستاره
چگونه بود پیش معروف منکر
چه ارزد به نزد کفش ابر و دریا
چه ارزد به نزدیک شاهین کبوتر
نباشد جدا ز کف او سخاوت
عرض را جدایی نباشد ز جوهر
زمانه بزرگی از او یافت آری
صدف را بزرگی فزاید زگوهر
چه باقی بود در بزرگی کسی را
که جد و پدر مصطفی بود و حیدر
همی تا جهان را زخورشید و گردون
گهی نفع باشد به تاثیر و گه ضر
تو اندر جهان شاد و خرم همی زی
چو خورشید عالی چو گردون معمر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزلی زیبا و عاشقانه درباره زیباییها و ویژگیهای محبوبه است. شاعر با زبان اغراقآمیز و خیالپردازانه توصیفاتی از محبوبش ارائه میدهد، مانند قد و قامت او که به سرو و شمشاد تشبیه شده و لبهایش که به یاقوت و شکر میماند. احساسات عمیق عشق و شوق شاعر به محبوب، به خوبی در این شعر نمایان است. او به توصیف زیباییهای محبوب پرداخته و به عشق و ارتباط عمیق خود با او اشاره میکند. همچنین شاعر بر این اعتقاد است که محبوبش نه تنها در ظاهر بلکه در باطن نیز از زیبایی و نیکویی برخوردار است. در نهایت، شاعر از قدرت و بزرگی محبوب و تأثیر او بر جهان به ستایش میپردازد.
هوش مصنوعی: زیبای خوش قد و قامت، ای نگار! با اشاره به زیبایی خود، سخن بگو و رازهای دل را بازگو کن.
هوش مصنوعی: اندام و زیبایی تو مانند شمشاد و لاله است، و لب و بوسهات همچون یاقوت و شکر شیرین و دلپذیر میباشد.
هوش مصنوعی: عشق من باعث شده که تو از زیبایی برخوردار باشی، اما صبر من به خاطر دوری، روز به روز ضعیفتر میشود.
هوش مصنوعی: من از سر تا پا به عشق تو رنگین شدم، و تو از سر تا پا زیباییای هستی که بر روی من نقش بسته است.
هوش مصنوعی: هوا به خاطر تصویر چهرهات زیبا و دلنشین میشود و نسیم از عطر موهایت معطر و خوشبو میگردد.
هوش مصنوعی: اشکهایم را بر اثر زیبایی موی تو و پرچم چشمانت میریزم، چشمی که به اندازه نرگس ناله میکند و غمگین است، همانطور که عنبر نیز در دل خود غم دارد.
هوش مصنوعی: لبان شیرین تو برای من هرگز به اندازه کافی نیست. مگر ممکن است کسی از زیبایی یاقوت سرخ سیر شود؟
هوش مصنوعی: به درخت طوبی و چشمه کوثر دست یافتم، چون وصالی که با تو داشتهام، از زلف و لب تو سرچشمه میگیرد.
هوش مصنوعی: در دفترم درباره زیبایی موهایت نوشتم و آنقدر زیبا بود که صفحه دفتر به رنگ مشک درآمد.
هوش مصنوعی: دو چشمت را مثل دروازهای بستهام و تمام جادوهایی که در این دنیا وجود دارد، از آن چشمان تو به درونم وارد شده است.
هوش مصنوعی: تصمیم نداشته باش که به جنگ بروی، بلکه خودت را آماده کن و با جام و ساغر از خوشیها و نوشیدنیها لذت ببر.
هوش مصنوعی: این مضمون به این نکته اشاره دارد که بر سر آن بدن چه مناسب است یادآوری زره (جوشن) و بر آن لب چه شایسته است ذکر لشکر. به طور کلی میتوان گفت که هر چیزی در جای خود و در متن مناسب خود معنای مشخصی دارد و ذکر لشکر و یاد زره به نوعی به قدرت و آمادگی در میدان نبرد اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که تو را در دو چشمم دیدم، گویی به من گفتی که همه چیز به خوبی و آرامش رسیده است.
هوش مصنوعی: چهره درخشان تو مانند ستارهای است که پدر تو ماه و مادر تو خورشید بودهاند.
هوش مصنوعی: از جان سپاسگزارم که جانان مرا از عشق تو پر کرده و دل شادابم را به خاطر وجود تو ساخته است.
هوش مصنوعی: جانم به تو میبالد، همانند علم و بلندمرتبهای که بر تاج علی بن جعفر میدرخشد.
هوش مصنوعی: مرگ مایه اهمیت دین و اساس شریعت و ایمان است، و زیبایی و احترام در افتخار خاندان پیامبر نهفته است.
هوش مصنوعی: به خاطر خلق و خوی نیکو، ویژگیهای پسندیده، ظاهر زیبا و خبرهای خوش ستایش میشود.
هوش مصنوعی: همه چیزهای خوب بدون بدی، همه عزت بدون ذلت، همه سود بدون ضرر و همه خیر بدون شر وجود دارد.
هوش مصنوعی: هیچ چیز جز فرمان او تحت تسلط زمان نیست و هیچ ستارهای جز اراده او به خدمت در نمیآید.
هوش مصنوعی: بدون شعر او، هیچ شاعری مقام و ارزش ندارد و بدون بخشش او، هیچ زایری توانگر و بینیاز نیست.
هوش مصنوعی: سخن و گفتار او زیبا و دلنشین است و بخشش و سخاوت او هم به عنوان یک ویژگی بزرگ و جذاب در عملش نمایان است.
هوش مصنوعی: مقام و ارزش او هیچ کم از بلندی آسمانها ندارد و مقام او از وسعت تمام کشورها نیز بالاتر است.
هوش مصنوعی: از بابت مقام بلند او، آسمان پایینتر است و به دلیل عقل روشن او، ستارهها نیز تاریک به نظر میرسند.
هوش مصنوعی: چطور میتوان به ستارهای که در برابرش قرار دارد، نگریست؟ و چطور میتوان به شهرت و معروفیت کنار کسی که منکر است، توجه کرد؟
هوش مصنوعی: در اینجا به ارزش و مقام هر چیز در جایگاه خود اشاره میشود. به این ترتیب میتوان گفت که ابر و دریا برای یک کفش ارزش زیادی ندارند و همچنین کبوتر نزد شاهین نمیتواند ارزش بالایی داشته باشد. این بدان معناست که هر چیزی در موقعیت و مقام خود باید سنجیده شود و نمیتوان آن را با چیزهای دیگر مقایسه کرد.
هوش مصنوعی: سخاوت و generosity او مانند یک ویژگی جدانشدنی است که از ذات او نتیجه میگیرد. مانند اینکه نمیتوان جوهر را از ماهیت یک چیز جدا کرد.
هوش مصنوعی: زمانه باعث شد که او بزرگ شود. مانند این است که صدف با وجود گوهر، بزرگتر میشود.
هوش مصنوعی: چه ارزشی دارد بزرگی کسی که جد و پدر پیامبر و علی (ع) باشد؟
هوش مصنوعی: بیت اشاره دارد به این که جهان به طور مداوم تحت تأثیر خورشید و دیگر اجسام آسمانی است. گاهی این تأثیرات به نفع زندگی و موجودات است و گاهی ممکن است به ضرر آنها تمام شود. به عبارت دیگر، تغییرات در عالم به دو صورت مثبت و منفی بر زندگی انسانها و دیگر موجودات تأثیر میگذارد.
هوش مصنوعی: تو در این دنیا با شادابی و خوشحالی زندگی میکنی، مانند خورشید درخشان که بر فراز آسمان تابان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هیچ شادی نیست اندر این جهان
برتر از دیدار روی دوستان
هیچ تلخی نیست بر دل تلخ تر
از فراق دوستان پر هنر
آشکوخد بر زمین هموار بر
همچنان چون بر زمین دشوارتر
ای شده با عزم تو مقرون ظفر
همت تو کرده از گردون گذر
نامه و نام ترا عالی محل
رایت و رأی ترا میمون اثر
با جلال تو بود گردون زمین
[...]
سیمبر یارم شد از من سیم بر
سیم یارم نی و یارم سیمبر
عاشق سیم ار بخواند وی مرا
من ورا معشوق دانم سیم بر
زان نگار سیمبر با من نماند
[...]
پیر ما میرفت هنگام سحر
اوفتادش بر خراباتی گذر
نالهٔ رندی به گوش او رسید
کای همه سرگشتگان را راهبر
نوحه از اندوه تو تا کی کنم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.