گر سفله به مال و جاه از آزاده بهست
سگ نیز به صید از آدمیزاده بهست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شعر درباره مقام و ارزش انسان‌هاست. شاعر می‌گوید که اگر فرد پست (سفله) از نظر مال و ثروت بهتر از فرد آزاده باشد، باز هم هیچ‌گونه ارزشی ندارد. همچنین اشاره می‌کند که حتی یک سگ برای شکار بهتر از یک انسان پست است. در کل، این شعر بر ارزش انسانی و اخلاقی تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که ثروت و مقام نمی‌توانند جایگزین انسانیت و فضیلت شوند.
هوش مصنوعی: اگر شخصی پست و بی‌معنی به خاطر ثروت و مقامش از انسان بزرگ و شریف بالاتر باشد، پس می‌توان گفت که حتی سگ هم در شکار از انسان برتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.