که بر آب و گل نقش ما یاد کرد
که ماهار در بینی باد کرد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
که بر آب و گل نقش ما یاد کرد
که ماهار در بینی باد کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تأثیر و یادگاری انسان بر طبیعت و جهان می‌پردازد. در آن اشاره شده است که انسان با وجود خود، بر روی زمین و آب تأثیری می‌گذارد و وجودش در طبیعت نمود پیدا می‌کند. در واقع، شاعر به زیبایی‌های زندگی و اهمیت انسان در این دنیا اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: پروردگار با توانایی خود، تصویری از ما را بر روی این دنیای فانی و خاکی ایجاد کرد؛ به طوری که وقتی بر آب و گل می‌نگرند، یاد ما در دل‌ها زنده می‌شود و دلی را به یاد ما می‌افزاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
و زان پس جهان یک‌سر آباد کرد
همه روی گیتی پر از داد کرد
بگفت این و پس پور کین باد کرد
سبک دست زی گرز پولاد کرد
تمرتاش از این گفته دل شاد کرد
روان را از اندیشه آزاد کرد
برآشفت و لب را پر از باد کرد
نگه بر سوی گرد بهزاد کرد
گله هرچه کرد از بهک یاد کرد
که بر ما و دیهیم بیداد کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.