چو گشت آن پریروی بیمار غنج
ببرید دل زین سرای سپنج
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
چو گشت آن پریروی بیمار غنج
ببرید دل زین سرای سپنج
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف زیبایی و جذابیت یک دختر بیمار می‌پردازد که سبب می‌شود دل‌ها به آشفتگی و شوق بیفتند. بیمار بودن او به نوعی جذابیت او افزوده و دل‌ها را از آرامش دور کرده است.
هوش مصنوعی: وقتی آن دختر زیبا و بیمار از سرما بهبود یافت، دل‌ها از این خانه پر از غم و اندوه شاد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به سی سال بردم به شه‌نامه رنج
که شاهم ببخشد بسی تاج و گنج
مرا هرچه ملک و سپاهست و گنج
همی زان تست و ترا زوست خنج
در آموز شکرم چو بخشیم گنج
صبوریم دِه چون فرستیم رنج
بسا نامداران که بردند رنج
نهانی نهادند هر جای گنج
به رنج اندر است ای خردمند گنج
نیابد کسی گنج نابرده رنج
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.