به دشت ار به شمشیر بگزاردم
ازان به که ماهی بیو باردم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
به دشت ار به شمشیر بگزاردم
ازان به که ماهی بیو باردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از انتخاب میان دو گزینه سخن می‌گوید: دشت، که نماد آرامش و طبیعت است، و شمشیر، که نماد جنگ و مبارزه به شمار می‌آید. او به این نتیجه می‌رسد که زندگی در آرامش و زیبایی (نماد ماهی) برتری دارد و این را بهتر از جنگ و مشکل می‌داند.
هوش مصنوعی: به جای اینکه در دشت یا با شمشیر به مبارزه مشغول شوم، ترجیح می‌دهم که ماهی بگیرم و از آن بهره‌مند شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به جایی که من پای بفشاردم
عنان سواران شدی پاردم
به طمع بزرگی نگهدار دم
به ضحاکِ نا پاک بسپار دم
کسی کو سر زال پیش آردم
زدل، رنج واندوه برداردم
به سختی و زاری بیازاردم
گرفتار بندگران داردم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.