بخش ۹۷ - ظهیر اصفهانی قُدِّسَ سِرُّه
وهوظهیرالدین عبداللّه بن شرف الدین عمر شفروهی. شفروه از مضافات اصفهان صِیْنَتْعَن الحَدَثانِ است. تحصیل علوم معقول ومنقول نموده و طریق تحقیق فروع و اصول پیموده. محمد عوفی در تذکرهٔ خود تمجید وی کرده. غرض، از افاضل فضلاء دوران و از اماجد عرفای ذی شان عارف معارف لاهوت و سالک مسالک جبروت. متمکن مکان طریقت ومتوطن موطن حقیقت بوده. گاهی خیالِ نظم میفرموده. تیمّناً و تبرّکاً چند رباعی از آن جناب تحریر میشود:
ای ذات شریفت بری از چون و چرا
رخشنده ز نور قدمت هر دو سرا
تا چند چو چشم ای گرامی شب و روز
عالم به تو بینیم و نبینیم ترا
٭٭٭
هر یوسف کوست با خود اندر چاه است
هر گرگ که بی خود است بر درگاه است
آن کو همه را دیده یکی گمراه است
آن کس که یکی را همه دید آگاه است
٭٭٭
تن ملحد و جان موحد آمد ز دو حد
این سوی احد گراید آن سوی لحد
کی باشد و کی که آید از یار مدد
ملحد به لحد رسد موحد به احد
٭٭٭
خاک درِ تو چو سرمه در دیده برم
وانگه به نظر پردهٔ افلاک درم
تو با من و رحم نه که در من نگری
من با تو و زهره نی که در تو نگرم
٭٭٭
ای دل ز دم ستور و دد بیرون شو
عاشق شو و از بندِ خرد بیرون شو
چون گویندت ز نیک و بد بیرون شو
بیرون مشو از خود وز خود بیرون شو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: عبدالله بن شرف الدین عمر شفروهی، عارف و عالم مشهور دوران خود از اصفهان، در رشتههای علوم معقول و منقول تحصیل کرده و در عرفان و حقیقت به مقام بلند رسیده بود. او به خاطر دانش و فلسفهاش مورد تمجید قرار گرفته است. شفروهی گاهی اشعاری نیز میسرود که در آنها به بیان معانی عمیق عرفانی و فلسفی میپرداخت. در اشعارش به مفاهیمی نظیر جستجوی حقیقت، عشق و ارتباط با خداوند اشاره کرده و به تبیین تضادها و یکپارچگی وجود پرداخته است. این اشعار نمایانگر تفکر عمیق و روحیات عرفانی اوست و دعوت به دگرگونی درونی و عشق ورزی میکند.
هوش مصنوعی: عبدالله بن شرفالدین عمر شفروهی، یک شخصیت علمی و عرفانی برجسته است که در منطقه شفروه واقع در اصفهان زندگی میکرده است. او به تحصیل علوم مختلف، شامل دانشهای عقلی و نقلی، پرداخته و در زمینههای اصول و فروع تحقیق و کاوش کرده است. محمد عوفی نیز در کتاب خود به ستایش او پرداخته است. او از بهترین افراد زمان خود بوده و در زمینه عرفان و معارف الهی صاحب نظر و سالک بوده است. همچنین، او در مسیر حقیقت و طریقت دارای مقام والایی بوده و گاهی به سرودن شعر نیز میپرداخته است. چند رباعی از او به عنوان یادگاری از اندیشههایش ارائه میشود.
هوش مصنوعی: ای ذات پاک و محترم تو از هر گونه سوال و تردید فاصله داری، روشنایی میدهی و قدمت باعث درخشش هر دو جهان است.
هوش مصنوعی: تا کی ای عزیز، ما شب و روز به تو نگاه کنیم اما خودت را نبینیم؟
هوش مصنوعی: هر یوسف که در چاه به سر میبرد، در واقع در موقعیتی سخت و ناامید کننده قرار دارد. و هر گرگ که بیخود و گیج است، در واقع در تلاش است تا به جایی برسد یا درب ورودی را پیدا کند. این بیان، به نوعی نشاندهنده وضعیتی است که افراد مختلف ممکن است در آن گرفتار باشند، چه در سختی و چه در سردرگمی.
هوش مصنوعی: کسی که تمام افراد را مشاهده کرده و یکی از آنها را گمراه میبیند، در حقیقت به اشتباه افتاده است. اما کسی که فقط به یک نفر توجه کرده و او را دیده، میتواند به درک عمیقتری دست یابد و از حقیقت آگاهتر باشد.
هوش مصنوعی: تن کافر و روح مؤمن، از دو جهان به دنیا آمدهاند. جسم به سوی دنیای مادی میل دارد، در حالی که روح به سوی دنیای معنوی جذب میشود.
هوش مصنوعی: چه زمانی و چه کسی است که از یار کمک بگیرد، تا انسانی که به کفر رسیده، به ایمان و توحید دست یابد؟
هوش مصنوعی: خاکی که در درگاه توست برای من مانند سرمهای است که در دیده میزنم، سپس به چشمم پردهای از آسمان نمایان میشود.
هوش مصنوعی: من با تو هستم و نه به خاطر اینکه در وجود تو نگاه کنم، بلکه تو با من هستی و نه به خاطر اینکه من در وجود تو نگاه کنم.
هوش مصنوعی: ای دل، از جوّ پرخاش و بهت زندگی آزاد شو، عاشق شو و از قید و بند تفکر محدود رها گرد.
هوش مصنوعی: وقتی به تو میگویند از خوبیها و بدیها فاصله بگیر، نباید از خودت دور شوی و سعی کن از درون خود عبور کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.