بخش ۱۵ - ابوالوفای خوارزمی
از کبار مشایخ خوارزم است. مردم خوارزم به سبب حسن خلق او را فرشتهٔ روی زمین لقب کرده بودند. جامع علم و عمل و صفات حمیده بوده. او را جناب شیخ ابوالفتح که به چند واسطه از مریدان حضرت شیخ نجم الدین کبری است تربیت نموده. گویند جناب جلال الدین محمد رومی الملقّب به مولوی صاحب کتاب مثنوی، به ظهور او خبر داده. مولانا حسین بن حسن خوارزمی صاحب شرح مثنوی موسوم به جواهر الاسرار از مریدان اوست. باری رسالهٔ کنز الجواهر از تصنیفات شیخ است. وفاتش در سنهٔ ۸۳۵ و این رباعیات از اوست:
رباعی
در سینه کسی که درد پنهانش نیست
چون زنده نماید او دل و جانش نیست
رو درد طلب که علت بی دردی
دردیست که هیچگونه درمانش نیست
٭٭٭
چون بعض ظهورات حق آمد باطل
پس منکر باطل نبود جز جاهل
در کل وجود هر که جز حق بیند
باشد ز حقیقة الحقایق غافل
٭٭٭
من از تو جدا نبودهام تا بودم
این است دلیل اختر مسعودم
در ذات تو ناپدیدم ار معدودم
در نور تو ظاهرم اگر موجودم
٭٭٭
در مذهب آنکه عقل او هست تمام
هستیها را جز به عدم نیست قیام
تا نیست نگردی نشوی هست از آنک
هستی است که نیستی نهادندش نام
٭٭٭
بد کردم و اعتذار بدتر ز گناه
زیرا که درین هست سه دعوی تباه
دعوی وجود و دعوی قوة و فعل
لاحول و لاقوة الا باللّه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شیخ ابوالفتح از مشایخ بزرگ خوارزم بود که به خاطر حسن خلقش به «فرشته روی زمین» معروف شد. او جامع علم و عمل و دارای صفات نیکو بود و از مریدان شیخ نجم الدین کبری به شمار میرفت. جلال الدین محمد رومی، معروف به مولوی، به ظهور او اشاره کرده و مولانا حسین بن حسن خوارزمی نیز از مریدان او بود. شیخ ابوالفتح در سال ۸۳۵ هجری وفات یافت و تعدادی رباعی نیز از او به جا مانده است. در رباعیاتش به مسائلی چون دردهای پنهان، حقیقت وجود، ارتباط با حق و مذهب عقل اشاره میکند. این اشعار نشاندهنده عمق تفکر فلسفی و عرفانی او هستند.
هوش مصنوعی: او از شخصیتهای برجسته خوارزم بود که مردم به دلیل خلق و خوی نیکو، او را فرشته روی زمین نامیده بودند. او در علم و عمل و نیز در صفات نیکو به کمال رسیده بود. جناب شیخ ابوالفتح، که از مریدان شیخ نجمالدین کبری به شمار میرفت، او را تربیت کرده بود. همچنین گفته میشود که جلالالدین محمد رومی، معروف به مولوی، ظهور او را پیشگویی کرده بود. مولانا حسین بن حسن خوارزمی، که به تألیف شرح مثنوی معروف به جواهر الاسرار پرداخته، از مریدان او بود. او تألیفاتی از جمله رساله کنز الجواهر دارد. او در سال ۸۳۵ هجری قمری درگذشت و بعضی از رباعیات با نام او شناخته میشود.
هوش مصنوعی: اگر کسی در درون خود دردی پنهان داشته باشد، دیگر روح و جان او زنده و شاداب نخواهد بود.
هوش مصنوعی: در جستجوی درد و رنج باش، زیرا درد ناشی از نداشتن درد، نوعی درد است که هرگز درمانی برای آن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: وقتی برخی از نشانههای حقیقت آشکار میشود، کسی که باطل را انکار میکند تنها جاهل است.
هوش مصنوعی: هر کسی که به جز حقیقت مطلق (حق) را ببیند، از درک واقعیات عمیق و اصلی دور است.
هوش مصنوعی: من همیشه در کنار تو بودهام و این موضوع دلیل خوشبختی من است.
هوش مصنوعی: اگرچه من در ذات تو نهان هستم و به تعداد انگشت شماری میتوانم موجودیت داشته باشم، اما وقتی در نور تو باشم، به وضوح نمایان میشوم.
هوش مصنوعی: در دین کسی که عقل او کامل است، هیچ چیزی جز عدم و نیستی وجود ندارد که بتواند به آنها استناد کند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نیستی، نمیتوانی به چیزی تبدیل شوی. به همین دلیل است که واژه «نیستی» به چیزی گفته میشود که در حقیقت وجود ندارد.
هوش مصنوعی: من کار بدی انجام دادم و عذرخواهی من بدتر از خود گناه است، زیرا در این کار سه مشکل جدی وجود دارد.
هوش مصنوعی: ادعای وجود و ادعای قدرت و عمل، هیچ نیرویی و هیچ قدرتی جز با کمک خداوند نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.