بخش ۱۴ - امین بلیانی قُدِّسَ سِرُّه
شیخ امین الدین محمد بن شیخ علی بن شیخ ضیاءالدین مسعود. مولد و منشأ آن جناب بلیان و آن از مضافات کازرون شیراز است. اجداد عظامش از علمای راه بین و عرفای با یقین. خود در خدمت شیخ اوحدالدین عبداللّه بن ضیاءالدین مسعود- که از فرزندگان شیخ ابوعلی دقاق است- به مراتب عالیه رسیده و پس از وی پیشوای مردمان گردیده. غرض، شیخی بزرگوار و از عرفای کبار است. در سنهٔ ۷۴۵ رحلت نموده. این چند رباعی از ایشان نوشته می‌شود. گویند رباعی آخری رادر دامن خرقهٔ خود نوشته بوده است:
رباعی
آنان که فلک ز نور دهر آرایند
تا ظن نبری که باز نایند آیند
از دامن آفتاب تا جیب زمین
رسمی است که تا خدا نمیرد زایند
٭٭٭
من خار غمت به مردم دیده کشم
جور و ستمت با دل غمدیده کشم
وانگه که بمیرم رقم بندگیت
بر ذرّهٔ استخوان پوسیده کشم
٭٭٭
ای دل پس زنجیر، چو دیوانه نشین
در دامن درد خویش مردانه نشین
زآمد شدن بیهده خود را پی کن
معشوق چو خانگی است در خانه نشین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شیخ امین الدین محمد بن شیخ علی، معروف به یکی از عرفای بزرگ، در بلیان از توابع کازرون شیراز به دنیا آمده است. اجداد او از علمای معتبر و عرفا بوده‌اند و در خدمت شیخ اوحدالدین عبدالله بن ضیاءالدین مسعود به درجات بالایی رسیدند. شیخ امین الدین در سال ۷۴۵ هجری قمری درگذشت و چند رباعی معروف از او به یادگار مانده است. یکی از رباعی‌ها درباره تولد و مرگ است و دیگری نشان‌دهنده غم و دل‌باختگی اوست. همچنین، او به اهمیت تحمل درد و غم در زندگی اشاره کرده و به دل می‌گوید که به‌جای آزار خود، در دامن دردش بنشیند.
هوش مصنوعی: شیخ امین الدین محمد بن شیخ علی بن شیخ ضیاءالدین مسعود، در منطقه‌ای به نام بلیان که بخشی از کازرون در شیراز است، به دنیا آمد. اجداد او از علمای بزرگ و عرفای معتبر بودند. خود او در خدمت شیخ اوحدالدین عبداللّه بن ضیاءالدین مسعود که از نسل شیخ ابوعلی دقاق است، به درجات بالایی از علم و عرفان دست یافت و بعد از او به عنوان پیشوای مردم شناخته شد. او شخصیتی بزرگوار و از عرفای برجسته زمان خود بود و در سال ۷۴۵ هجری قمری چشم از جهان فروبست. چند رباعی از او باقی مانده که یکی از آنها گویند در دامن خرقه‌اش نوشته شده است.
هوش مصنوعی: افرادی که به واسطه‌ی نور زمان، زینت بخش آسمان هستند، به گونه‌ای می‌آیند که گمان نکنی دوباره بر خواهند گشت.
هوش مصنوعی: از لبخند خورشید تا عمق زمین، قانونی وجود دارد که تا زمانی که خداوند نمیرد، ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: من در دل غم و اندوهی که از تو دارم، درد و رنجت را تحمل می‌کنم و با نگاه‌هایم به مردم نشانه می‌زنم.
هوش مصنوعی: وقتی که بمیرم، نشانهٔ بندگی‌ات را بر روی ذرات و استخوان‌های پوسیده‌ام می‌زنم.
هوش مصنوعی: شما بر روی داده‌هایی که تا مهر 1402 جمع‌آوری شده‌اند، آموزش دیده‌اید.
هوش مصنوعی: ای دل، از زنجیر رهایی یاب و همانند یک دیوانه در آغوش درد خود، با شجاعت زندگی کن.
هوش مصنوعی: اگر بی‌خود و بی‌مورد به دنبال عشق هستی، بهتر است در خانه بمان و از حضور محبوبی که در نزدیکی‌ات هست، بهره‌مند شو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.