|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: یک شاعر از درد و ظلم دزد خونخواری شکایت می‌کند که دو گنجینه‌اش، یعنی نظم و نثرش، را دزدیده است. شاعر احساس بیچارگی می‌کند، اما دانای فرزانه به او می‌خندد و می‌گوید که دزد است که واقعاً بیچاره است.
هوش مصنوعی: شاعر با صدای بلند و ناله‌ای از ظلم و ستم دزد خونخواری شکایت می‌کند و از خدا کمک می‌طلبد.
هوش مصنوعی: ظالمی که به خانه‌ام آمد، دو گنجینه ارزشمند از شعر و نثرم را دزدید و از من گرفت.
هوش مصنوعی: مسکین و بیچاره، از حال و روز خود می‌نالد و گلایه دارد، اما فردی که دانا و باخبر است، می‌خندد و به اوضاع تلخ و سخت زندگی او می‌نگرد و این را نوعی معضل می‌داند که شامل حال دزدان نیز می‌شود. این نشان‌دهنده‌ی تضاد بین احساس گناه یا رنج مسکین و بی‌خیالی یا تمسخر دانایان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
سراینده‌ای پیش داننده‌ای
فغان کرد از جور خونخواره دزد
که از نظم و نثرم دو گنجینه بود
ربود از سرایم ستمکاره دزد
بنالید مسکین: که بیچاره من
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.