گاهی مَسّهْ، گَهْ بی‌هوشْ، گٰهی مِنٰاهوشْ
هَردمْ توبه‌یِ حقّْ به دلْ مه کِنی جُوشْ
هَلی وُ پِشمالی دِشندی بُناگوشْ
ته نخجیرِمهْ، شِهْ کَمِنْ دَرْآوِرْمِهْ دُوشْ
مَطْلوبْ وینه که سَخُونْرِهْ هٰاکنی گُوشْ
دا قَصّه‌یِ مَجنونْ بَنوُو فِرامُوشْ
هر کس که مَطْلوبِ دَسْ زَهر هٰاکِنی نوشْ،
سُونِ آبِ طَهُورِهْ، وینه هزارْ جُوشْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
گاه مست و گاه بی‌هوش و گاهی مدهوش است / هر دم توبه‌ی در راه حق، به دلم می‌جوشد
زلف چون گل آلوچه و شفتالو را بر بناگوش افشانده‌ای / شکار تو هستم، کمند زلف را بر دوش من بیفکن
مطلوب بایستی که این سخن را آویزه‌ی گوش کند / تا داستان مجنون فراموش نشود
هر کس که از دست مطلوب خود زهر بنوشد، / هزار جوش آن، مانند آبِ پاک بهشتی است (بسان آب طهور، هزار چشمه می‌بیند)
هوش مصنوعی: گاهی در حال هوش هستی، گاهی بی‌هوش و غافل؛ اما همیشه باید در دل نسبت به خداوند پشیمانی و ندامت داشته باشی.
هوش مصنوعی: این بیت به احساساتی اشاره دارد که فردی در لحظه‌ای خاص تجربه می‌کند. او به طرز دلنشینی به یاد خاطرات شیرین و لحظات خوب می‌افتد و در آغوش طبیعت و زیبایی‌های آن غرق می‌شود. حس شادابی و سرزندگی به او نیروی تازه‌ای می‌دهد و او را به تفکر درباره آینده و امیدهایش وامی‌دارد.
هوش مصنوعی: باید بدانید که آنچه شما می‌خواهید، در حقیقت شنیدن داستان مجنون است که باید با دقت و توجه به آن گوش دهید و فراموش نکنید.
هوش مصنوعی: هر کسی که خواسته‌ای نیکو دارد و به درستی به آن برسد، باید از زهر و زشتی‌ها دوری کرده و به طهارت و پاکی روی آورد و نشانه‌های فراوانی از تلاش و کوشش را در مسیر خود ببیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.