اَمیرْ گِنِه: منه دوستْ خُوشْ حٰالِهْ یٰانا؟
هَمونْ اَوِّلِ حُسْن وُ جِمٰالِهْ یٰانٰا
مَسِّهْدِ نَرْگِسْ، سِرخِ گِلْ آلِهْ یٰانا؟
سُوآلْ مَشْتِهْ مُونْگْ، بَرْفِهْ هِلٰالِهْ یٰانا؟
نَشْکُفْتِهْ گِل وُ خُرِّمْ بِهْارِهْ یٰانا؟
حُوری صِفِت وُ پَری رُخْسٰارِهْ یٰانا؟
ئُویِ زِمْزِمْ آسٰا بِزِلٰالِهْ یٰانا؟
دَنْدوُنْ دُرّ وُ لوُ عَقیقِ لٰالِهْ یٰانا؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
امیر می‌گوید: دوست من شادمان است یا نه؟ / به همان زیبایی و جمال نخستین است یا نه؟
دو نرگس‌اش مست و چهره‌اش گُل‌گونه است یا خیر؟ / پیشانیش مانند ماه پر (چارده شبه) و مزه‌اش هلالی است یا خیر؟
مانند غنچه (گل نشکفته) و بهار شاداب است یا نه؟ / حوری‌وش و پری رخسار است یا نه؟
مانند آب زمزم زلال است یا نه؟ / دندانش مانند دُرّ و لبش چون عقیق لعلگون است یا نه؟
هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که دوست من چقدر خوش حال است؟ او همان نخستین زیبایی و جذابیت است.
هوش مصنوعی: آیا دیده‌ایم که در خواب نرگس‌ها رنگ سرخ دارند؟ و آیا پرسیده‌ایم که زیبایی آنها مانند برف در شب هلالی است؟
هوش مصنوعی: آیا در این فصل بهار می‌توانم گل‌های زیبا و چهره‌های دلربا و محبوب را مشاهده کنم؟
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی‌های یک شخص می‌پردازد و از صدای دل‌انگیز او می‌گوید. گوینده با اشاره به زلالی و شفافیت، زیبایی را به شکلی شاعرانه توصیف کرده و از جواهرات گرانبها مثل مروارید و عقیق برای مقایسه استفاده می‌کند. این بیان نشان‌دهنده تحسین و admiration به زیبایی و شیرینی صدای آن فرد است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.