دُوسْ (رِهْ) دیمه هَرکَسْ (که) خِنِهْ بَوِرْدْ بتٰاوَسْ
زِلفْ (رِهْ) دیمِهْ پیچونْ به گِردِ عٰاشِقْ هٰاوَسْ
ته شَهلا چِشْ کِشْتُومِهْ، آهویِ مَسْ
آخِرْ عاشِقْ دِلْ‌رِهْ نِدایی شِهْ دَسْ
اِسْکِنْدِرْ دِل وُ مَردی اَفْراسیابْ‌رَسْ
همایُونْ پییُونْ، تاجُ و تَخْت ته هَدیوَسْ
بِلْبِلْ به تِنِهْ نُوم گِلِهْ باغْ سِراوِسْ
خُوش‌حالْ بیمِهْ خُوررِهْ به ته ورْ بِشتاوِسْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
دوست را می‌ددیم به خانه‌ی هرکس می‌رفت روشنی‌بخش بود (می تابید) / زلف پیچانش را دیدم که به گرد عاشق بسته است
ای آهوی مست! کُشته‌ی چشم شهلای تو هستم / آخر دل عاشق را به دست خود ندادی (بدست نیاوردی)
اسکندردل و در مردانگی همتای افراسیابی / مانند «شاهان» تاج و تخت همایونی به تو وابسته است
بلبل به نام تو در گلستان نغمه‌سرایی می‌کند (می‌سراید) شادمان شدم که خورشید بخت به سوی تو شتابان است
هوش مصنوعی: دوسر دیمه هر کسی که خنده می‌برد، زلفش را دور عاشق می‌پیچاند.
هوش مصنوعی: در انتهای شهر، چشمانم را به زیبایی‌های آن دوخته‌ام. آهو، آخرین عاشق دلشکسته‌ام، صدای ناله‌اش را می‌شنوم.
هوش مصنوعی: اسکندر، دل و مردی از افراسیاب را به دست آورده و به اوج و عظمت رسیده است. تاج و تختی که به او هدیه داده شده، نمایانگر مقام و قدرت اوست.
هوش مصنوعی: بلبل در درخت نشسته و آواز می‌خواند، در باغ گل‌ها شاداب و خوشحال است و مشغول خوردن میوه‌ای خوشمزه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.