نرگس دیمهْ سَرْمَستْ و مه جا قرین بی
چاچی دیمه تیرِ غَمزه ره به کین بی
لعلِ حُقّه ره دیمه دُرّ سیمین بی
شاهِ حَوْش ره دیمه که رو به چین بی
افعی دیمه گردِ گله باغ پرچین بی
زَنگی دیمه صد حلقه‌یِ چین به چین بی
گلْ ره دیمه که تکیه به یاسمین بی
اونوَختْ دُونستمهْ، سوره قَدِ مٰاه‌جبین بی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
نرگس (چشمان) را می‌دیدم که سرمست و با من هم‌قرین است / [کمان] چاچی و تیر غمزه‌اش را می‌دیدم که با من در نبردند
حقه‌ی لعل‌فام را می‌دیدم که دارای دُرّ سیمین بود / و شاه حبش را می‌دیدم که بر روی چین بود
افعی را می‌دیدم که به دور باغ گل چون پرچین بود / [مار] زنگی را می‌دیدم که دارای صد حلقه‌ی پیچ و تاب‌دار بود
گل را می‌دیدم که به یاسمن تکیه کرده بود / آن‌گاه دانستم که سرو قد ماه جبین من است
هوش مصنوعی: نرگس در خواب و سرمستی است و ماه کنار او بدون چراغ، تیرهای نگاهش غم‌انگیز و کشنده است.
هوش مصنوعی: در دنیای وجود، در جستجوی زیبایی‌های ناب و ارزشمند هستم. گویی که در پی درخشش و زیبایی‌هایی که در آن حیات وجود دارد، سفر می‌کنم. بدون هدایت و سرپرستی کسی، تنها به طرف هدف‌های دلخواه خود می‌روم، حتی اگر راه‌های دشواری در پیش رو داشته باشم.
هوش مصنوعی: مار بزرگ و خطرناکی در دشت و بیابان مشغول حرکت است، در حالی که در محیط باغی پر از درختان، هیچ صدایی از زنگ‌ها به گوش نمی‌رسد و همه چیز آرام است. این مار در بین حلقه‌های چین و چروک، به طور مداوم در حال پیشروی است.
هوش مصنوعی: گل را دیدم که به یاسمن تکیه کرده و من آن را نمی‌دانستم، چهره‌ام همچون ماه درخشان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.