بشنُوسْمهْ روزی گته یاری به یاره
لَیْلی چَنْ قَدمْ گَشتْ بَورْد نُو ویهاره
گیتهْ سرِ راهْ، هر جٰا که دییهْ خارهْ
به یادِ اونْ که پای مَجنونْ نوارهْ
صَدْ ناوُکِ غَمزهْ دوستْمنه دلْ کاره
اَیْ دُوست! هاپرْس گَهْ حالِ منهْ غم‌خواره
اونْ قدمْ که لَیْلی به دنیا بیٰارهْ
امیر ته مَجنُونه، به ته اُونْ چشْ دٰارهْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شنیده‌ام روزی یاری به یاری می‌گفت: / لیلی چند گام از نوبهار را گشت کرد؟
هر جا که در سر راه خاری می‌دید، آن‌را برمی‌داشت / به یاد آن‌که به پای مجنون نخلد (پای مجنون را پاره نکند)
دوست صد ناوک غمزه را به دل من می‌کارد /ای دوست! گاهی حال من غم‌خواره را بپرس!
آن‌گام که لیلی در دنیا (برای مجنون) برمی‌داشت / امیر هم مجنون تست و بدان‌گونه از تو انتظار دارد
هوش مصنوعی: روزی روزگاری عاشقی به دیدار محبوبش آمد و چند قدمی با او راه رفت.
هوش مصنوعی: در هر جایی که بر سر راه، نشانه‌هایی ببینی، به یاد آن کسی باش که دلش همواره به یاد معشوقش می‌تپد.
هوش مصنوعی: غَمزه‌های دوستت مرا کاملاً غمگین کرده است، و حال من بد است.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که کسی که به استقبال و تولد یک شخص خاص می‌آید (که به نوعی ارزشمند و مورد احترام است)، مانند یک امیر و سلطنتی در دل دیوانه و عاشق، بر سر آن فرد فضیلت و زیبایی خاصی دارد. در واقع، عشق و زیبایی در درون این شخص به روشنی نمایان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.