سَرخِه گلْ، غنچه‌ی تازه، خاله
به دورِ قَمرْ، خَطْ عنبرینِ ماله
خراجِ یَمنْ تارِ هَر مُویِ خاله
دلْ مثلِ هَمونْ باغِ گلِ سرخْ آلهْ
تیرْ زَنهْ مرهْ تازهْ نرگسْ دْ خاله
دلْ مثلِ هَمونْ باغِ گلِ سرخْ آلهْ
اونْ زلفهْ که هزار چَم وُ خم، پرْخاله
منْ بازْگمّهْ (ناز کمّه) که مه گردنِ خَلخالهْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
بر سر گل سرخ، غنچه‌ی تازه‌ای رسته که خال است / به دور چهره‌ی ماه‌وش، اثر خط عنبرین هویداست
هر تار موی تو برابر خراج کشور یمن است / امیر است که شیدای و واله‌ی خط و خال تست
نرگس شاداب تو با تیر دوشاخه مرا می‌زند / دل من مانند همان چهره‌ی گُل‌فام تو (خونین) است
آن زلف تست که هزار چین و شکن دارد و پرشاخه است / من به خود می‌گویم (می‌نازم) که آن خلخال گردن من است
هوش مصنوعی: گل قرمزرنگ، غنچه‌ای نو، خاله دور ماه، خطی به رنگ عطر مانند.
هوش مصنوعی: خراج یمن به اندازه‌ی ریزترین تار موی دلخوشی‌های دخترعمو، به زیبایی گل‌های سرخ است.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویری زیبا از احساسات اشاره دارد. شاعر به زیبایی و تازگی نرگس که در دل خاله وجود دارد، اشاره می‌کند و آن را با باغی پر از گل‌های سرخ مقایسه می‌کند. در واقع این بیان، نمادی از عشق و زیبایی در لحظه‌های ساده و دل‌انگیز زندگی است.
هوش مصنوعی: او موهایی دارد که هزار تاب و پیچ دارد، مثل خال‌های روی پوست من. نازش کم می‌شود زمانی که ماهی گردن آن زلف‌ها را ببیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.