|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
آن‌گاه (آن بار) که خدا چشم و چهره‌ی تو را می‌ساخت / خورشید و ماه و زهره، تو را می‌نواختند (نوازش می‌کردند، ستایش می‌کردند)
حوری و پری آرایش‌گر تو بودند / خداوند هیچ چیزی را برای ساخت چهره‌ی تو دریغ نکرد
لبان دوست یکی مانند قند و یکی نبات‌آسا است / یا آب چشمه‌ی زمزم و یا چشمه‌ی آب زندگانی است
ایزد در چهره تو گلستان ایجاد کرده (چهره‌ی تو را چون گلستان ساخته) / حوری و پری همه نسبت به اندام تو مات و مبهوت‌اند
هوش مصنوعی: وقتی که خدا نور و روشنی را در چشمان تو قرار می‌دهد، خورشید و ماه و زهره هم تحت تأثیر زیبایی تو قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: حوری و پری زیبایی او را می‌بینند، اما خدا هیچ چیزی را از او کم نمی‌گذارد.
هوش مصنوعی: دوست به‌گونه‌ای است که برخی او را به‌عنوان قنات یا نوا یاد می‌کنند، یا او را با زمزم و چشمه‌ی حیات مقایسه می‌کنند.
هوش مصنوعی: خداوند درختی را آفرید که به زیبایی باغی پر از حوری و پری است، و این درخت تنها به خودش مربوط می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.