شَمَرْ رهْ دیمهْ سوجنْ، فرعونْ و ریجنْ
دَفْ رهْ دیمه با چنگ و تنبورْ کمیجن
وارنگْ بٰا پیازْ اوُخرنْ، مِهْرْ اندیجنْ
نَرْگسْ به فراقِ دِ چشْ ته، وریجنْ
سنْبلْ دیمه که با سرخه گل آمیجنْ
زنگی دیمه که سرخه گلِ سَرْ ریجنْ
صدفْ دیمه که با دُرّ یک‌جا دریجنْ
شه سوته دل رهْ دیمه که آتش پیچنْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شمر را می‌دیدم که می‌سوزانند و فرعون را بریان می‌کنند / دف را می‌دیدم که با چنگ و تنبور با هم می‌نوازند
بادرنگ و پیاز با هم آب می‌خورند و مهر می‌اندوزند / نرگس از فراق دو چشم تو بریان می‌شود
سنبل را می‌دیدم که با گل سرخ آمیزش می‌کند / زنگی را می‌دیدم که بر سر گل سرخ ریخته است
صدف را می‌دیدم که با دُرّ در یک‌جا ریخته است / دل سوخته‌ام را می‌دیدم که در آتش به خود می‌پیچد
هوش مصنوعی: شمر را در نظر می‌گیر که در دل طوفان زندگی می‌دمد، همان‌طور که فرعون و ریجن نیز در دل حوادث زندگی می‌رقصند و با ساز و دف خوشحالی می‌کنند.
هوش مصنوعی: حس و حال عشق و دوری را نشان می‌دهد. در اینجا بیان می‌شود که وقتی گل نرگس دل‌تنگ می‌شود، چشمانش در فراق محبوب به اشک می‌آید. این احساس عمیق جدایی و longing را منتقل می‌کند، که حتی زیبایی و عطر موجود در این گل هم نمی‌تواند از عمق این غم بکاهد.
هوش مصنوعی: سنبل همیشه با گل سرخ می‌آمیزد، و زنگی نیز با گل سرخ در سراب وحشی است.
هوش مصنوعی: صدف با مرواریدش در کنار هم، در دل دریایی غمگین و سوزان، می‌سوزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.