تُرکِ مَسّ! به ته گردنْ بویمه آونْ
هَمُونْ رشته‌یِ آونْ بویمه پاونْ
چاه زَنَخْدُونْ، دلْ به ته جا بییه بَنْ
چنونکه ضحّاکْ، بندهْ (بنه) کوهِ دماونْ
ویسّه که جومه بَیْبُومْ تنه تَنْ
روزی دسّه‌وارْ، دوستِ سرسینه سٰاونْ
وَنوشه به باغِ ارَمْ هاونْ هاونْ
د وارنگِ منه دوستْ، به ساوَنْ ساوَنْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
ای ترک مست! به گردن تو آویخته شدم (آونگان شدم) / و به همان رشته‌ی آویخته، پای‌بند شدم
دل در چاه زنخدان تو گرفتار شد / آن‌گونه که ضحّاک، در کوه دماوند دربند است
بایستی که جامه می‌شدم و بر تن تو قرار می‌گرفتم / و روزی دو سه بار سرسینه‌ی دوست را می‌سائیدم (لمس می‌کردم).
بنفشه در باغ ارم آویزه آویزه (آویخته آویخته) است / دو بادرنگ دوست به ساییدن، ساییدنی است
هوش مصنوعی: مراقب باش که هیچ‌کس تو را دست‌کم نگیرد؛ همان‌طور که بی‌احترامی به دیگران نکن، به خودت هم احترام بگذار و نگذار کسی به تو بی‌احترامی کند.
هوش مصنوعی: چاه عمیقی در دل وجود دارد که به ته آن می‌رسد و این وضعیت مانند شرایط یهودیانی است که در کوه دماوند به سختی گرفتار شده‌اند.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف یک حالت عاطفی و ارتباط عمیق با محبوبش می‌پردازد. او اشاره می‌کند که در دلش، دوستش مانند نور روز درخشنده است و حضور او، زندگی‌اش را روشن‌تر و دل‌انگیزتر می‌کند. این احساس و پیوند عاطفی در دل او مانند یک راز پابرجا باقی مانده و او را به وجد آورده است.
هوش مصنوعی: دوست من، با ناز و نازک‌دلی، به باغ‌های پر زرق و برق و زیبای ارمنی می‌آید و دنیا را با رنگ‌های دل‌فریب خودش پر می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.