|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
امیر می‌گوید:ای چشم خمارین و شوخ مردمک! / به‌سبب ندیدن تو، روشنی به مردمک چشم من نمانده است
دو نور از دو مردمک چشمان را از آنها، چشم به‌راه می‌نمایی زیرا به مردم وعده می‌دهی (یعنی به من وعده می‌دهی)
ای باد! هر کجا که بی‌وفای مرا ببینی / بگو: بنده‌ی تو را دیدم، با چه غم و اندوهی؟
هوش مصنوعی: ماه مست و زیبایی است که هیچ چیز دیگری را نمی‌توان با آن مقایسه کرد. در این شب زیبا، همه چیز به طرز خاصی دل‌انگیز و جذاب به نظر می‌رسد. در واقع، این زیبایی و حالت مستی ماه باعث می‌شود که احساسات و حسرت‌ها به اوج خود برسند.
هوش مصنوعی: اگر نور را از میان مردم جدا کنی، می‌توانی به آنها وعده بدهی، اما چه کسی می‌تواند این کار را انجام دهد؟
هوش مصنوعی: ای وای، هر جا که می‌روید و می‌بیند، شما را تنها می‌بینم و این برای من خیلی غم‌انگیز است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.