ترک گندم گون من هر دم به جنگی دیگرست
روی او را هر زمان حسنی و رنگی دیگرست
تنگهای شکر مصری بسی دیدیم، لیک
شکر شیرین دهان او ز تنگی دیگرست
از میان دلبران شنگ و گل رویان شوخ
یار ما را میرسد، شوخی و شنگی دیگرست
بیدلان خسته را زان زلفهای چون رسن
هر زمان در گردن دل پالهنگی دیگرست
بیوفا خواند مرا خود پیش ازین در عشق او
نام من بد گشته بود، این نیز ننگی دیگرست
چون بگویم: صلح کن، گوید: بگیرم در کنار
راستی صلحی چنین بنیاد جنگی دیگرست
ای نصیحتگو،دمی چنگ از گریبانم بدار
کین زمانم دامن خاطر به چنگی دیگرست
از کمان ابروی آن تیر بالا هر نفس
اوحدی را در دل مسکین خدنگی دیگرست
پیش ازین سنگی ز راه خویش اگر بر میگرفت
این زمان نتوان، که دستش زیر سنگی دیگرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف عشق و زیبایی معشوق خود میپردازد و هر بار که به او مینگرد، ویژگیهای جدیدی در او پیدا میکند. او به شیرینی و جذابیت معشوق اشاره کرده و آنها را با شکر و گل مقایسه میکند. شاعر از مشکلات و بیوفایی در عشق میگوید و به نوعی ناامیدی اشاره دارد. همچنین، او به جنگ در عشق و تضادهای آن اشاره میکند و نشان میدهد که روابط عاطفی میتواند همزمان شیرین و دردناک باشد. به طور کلی، شعر بیانگر پیچیدگیهای عشق و زیباییهای معشوق است که هر بار با نگاهی تازه نمایان میشود.
هوش مصنوعی: دخترم که مانند گندم زیباست، هر لحظه در حال مبارزه با چالشهای جدیدی است. زیبایی و جذابیت او هر بار به شکلی متفاوت و با رنگی جدید به چشم میخورد.
هوش مصنوعی: ما جاهای زیادی شکر خوشمزه را تجربه کردهایم، اما شیرینی کلام او و لذت ناشی از آن کاملاً متفاوت و خاص است.
هوش مصنوعی: از بین دلبرانی که شنگ و گلروی هستند، یار ما حال و هوای خاصی دارد که با آن شوخی و شنگی که دیگران دارند، متفاوت است.
هوش مصنوعی: افراد ناامید و رنجیده از زلفهای مانند طناب، هر لحظه در دل خود بار دیگری از درد و اندوه دارند.
هوش مصنوعی: من را به بیوفایی متهم کرد، در حالی که قبلاً در عشق او نام و اعتبارم خراب شده بود؛ حالا این هم یک عیب و ننگ دیگری است.
هوش مصنوعی: وقتی میگویم که صلح کن، او پاسخ میدهد که اگر صلحی اینچنین برپا کنم، این به معنای ایجاد جنگی جدید است.
هوش مصنوعی: ای نصیحتکننده، لحظهای دستت را از گریبان من بردار، زیرا حالا ذهن و فکر من مشغول چیز دیگری است.
هوش مصنوعی: هر بار که آن ابرو مانند کمان خم میشود، تیر ستمگری به دل اوحدی میزند و او را رنجیده خاطر میکند.
هوش مصنوعی: اگر در گذشته سنگی را از جلوی راهش برمیداشت، اکنون نمیتواند این کار را انجام دهد، زیرا دستی زیر سنگی دیگر گیر کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.