یک سخن زان لعل خاموشم بگوی
نکته‌ای شیرین‌تر از نوشم بگوی
بر دهانم نه لب و سری که هست
از زبان خویش در گوشم بگوی
امشبم چون دوش بودن آرزوست
از چه می‌داری شب دوشم؟ بگوی
هوش من در گفتن شیرین تست
تا نباید رفتن از هوشم بگوی
دیشبم پوشیده گفتی: سر بیار
این سخن بی‌یار سر پوشم بگوی
با دل مجنون من پیغام وصل
پیش از آن کز هجر برجوشم بگوی
اوحدی، با چشم مستش حال من
گر نکردستی فراموشم بگوی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر ایرانی، اوحدی مراغه‌ای، به بیان احساسات عاشقانه و اندوه‌های دل می‌پردازد. در این اشعار، شاعر از محبوب خود می‌خواهد که سخنانی شیرین و دلنشین بگوید. او از کمبود محبت و نزدیکی به معشوق ناراحت است و از او می‌خواهد تا دلایل غم و سکوتش را با او در میان بگذارد. شاعر به شدت تحت تأثیر عشق قرار دارد و احساساتش را به زیبایی و با استفاده از زبان مجاز و تمثیل بیان می‌کند. او همچنین، با اشاره به حال دل خود و نیاز به وصال، از محبوب می‌خواهد که همواره او را به یاد داشته باشد.
هوش مصنوعی: یک سخن از زیبایی لعل خاموشم بگو؛ نکته‌ای را بگو که شیرین‌تر از نوشیدنی‌ام باشد.
هوش مصنوعی: من بر زبانم لب و سری نیست، اما از کلام خودم در گوشم بگو.
هوش مصنوعی: امشب هم مثل دیروز آرزو دارم، چرا شب دیروز را از من می‌گیری؟ بگو!
هوش مصنوعی: ذکایتم به خاطر صحبت‌های شیرین توست، پس نیازی به رفتن از سر این زکاوت نیست.
هوش مصنوعی: دیشب تو به آرامی گفتی که ای دوست، در این گفت و گو، سر خود را از زیر پوشش بیرون بیاور و حرف بزن.
هوش مصنوعی: پیام وصال را با دل دیوانه‌ام بفرست، قبل از آنکه از دوری و جدایی به شدت آزرده و نگران شوم.
هوش مصنوعی: اگر تو با نگاه شگفت‌انگیز و مستت حال من را تغییر نداده‌ای، پس لطفاً بگو که من را فراموش کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.