تو از رنگی که بر گردی کجا همرنگ ما باشی؟
که ما را می‌رسد رندی و بی‌باکی و قلاشی
بدین ریش تراشیده قلندر کی شوی؟ چون تو
جوالی موی در پوشی و مشتی پشم بتراشی
ازین صورت چه می‌خواهی؟ دوای سیرت بد کن
که تقصیری نکرد ایزد درین صورت به نقاشی
کجا شیرین شود کام تو از حلوای خرسندی؟
که مانند نمکدان در قفای سفرهٔ آشی
ترا با دیگران جنگست و دشمن در بن خانه
به گرد نفس خود بر گرد، اگر در بند پرخاشی
گرت سرسبزیی باید، درین صورت به صدق دل
به آب دیده باید کرد سال و ماه فراشی
به درویشی و مسکینی چو دستت می‌دهد چیزی
چرا در پای درویشان و مسکینان نمی‌پاشی!
تو بر کن چشم معنی را و بنگر نیک، تا با خود
چه رخ پوشیدگان بینی ز هر سویی به جماشی؟
بسان اوحدی این جا بنه در نیستی گردن
که کاری بر نمی‌آید ز خود بینی و بواشی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون رندی، بی‌باکی و superficiality در زندگی می‌پردازد. شاعر به دیگران می‌گوید که رنگ و ظاهری که دارند، نمی‌تواند آنها را با حقیقت درونشان همرنگ کند. همچنین به چهره‌هایی اشاره می‌کند که برای پنهان کردن حقیقت خود، زعفرانی و مکارانه عمل می‌کنند. شاعر همچنین تأکید می‌کند که چهره زیبای ظاهری، نمی‌تواند دلی پاک و خالص را تضمین کند و باید از درون خود به درستی و صداقت بپردازند. این شعر دعوت به تفکر درباره حقیقت زندگی و فراموش نکردن ارزش‌های انسانی و دینی است و یادآور می‌شود که دنیا بدون عالمان حقیقی و معنوی پوچ و بی‌معناست.
هوش مصنوعی: تو چطور می‌توانی به ما شباهت پیدا کنی در حالی که رنگ و حال و هوایت متفاوت است؟ چون ما به شجاعت و بی‌پروا بودن و سرزندگی مشهوریم.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانی با این ریش تراشیده و بی‌کلاه خود را معزّز کنی؟ وقتی که تو خود را در قالب جوالی که موهایش را می‌پوشاند محدود کرده‌ای و فقط بخشی از پشم را برمی‌داری.
هوش مصنوعی: از این ظاهر چه می‌خواهی؟ اصلاح باطن را انجام بده، زیرا خداوند در این ظاهر هیچ تقصیری نداشته و این تنها کار هنرمند است.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانی از خوشی به کامت لذت ببری، در حالی که آن خوشی مانند نمکی است که در انتهای سفره قرار دارد و به راحتی در دسترس نیست؟
هوش مصنوعی: تو با دیگران در جنگ و ستیز هستی و دشمن در خانه‌ات، در سایه‌ی نفس خود می‌چرخد. اگر در چنگال خشم باشی، این شرایط دشوارتر خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به سرسبزی و خرمی دست یابی، باید با صداقت و خلوص نیت، برای آن تلاش کنی و صبر داشته باشی، چه در مدت زمان طولانی و چه در مقاطع مختلف.
هوش مصنوعی: اگر به درویش یا مسکینی چیزی می‌دهی، چرا آن را در برابر درویشان و مسکینان نمی‌ریزی تا آنها نیز بهره‌مند شوند؟
هوش مصنوعی: به چشم خود نگاه کن و خوب ببین، تا متوجه شوی چگونه افرادی که خود را پوشانده‌اند، از هر سمتی به تو می‌نگرند.
هوش مصنوعی: به مانند اوحدی، اینجا در عدم و نیستی قرار بگیر؛ زیرا از خودخواهی و بزرگ‌منشی هیچ کاری ساخته نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.