غیر ازو هر چه هست بازی بود
ما و من قصهٔ مجازی بود
زود بگذر، که اصل ذات یکیست
وین صفت‌ها بهانه‌سازی بود
تو ز دستش بداده‌ای، ورنه
دوست در عین دلنوازی بود
نفس کافر ترا ازو ببرید
هر که او نفس کشت غازی بود
عشق خود با تو فاش می‌گوید
که: بما اول او نیازی بود
حدث از تست ورنه پیش از تو
همه روی زمین نمازی بود
اوحدی، گر شناختی خاموش!
کین حدیث از زبان‌درازی بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به بیان فلسفی و عرفانی پرداخته و به مفهوم توحید و وجود واحد اشاره دارد. شاعر می‌گوید که همه چیز جز خداوند بازی و تخیلی است و هویت حقیقی فقط در ذات واحد خداست. ویژگی‌ها و صفات مختلف تنها بهانه‌ای برای تمایز هستند. او همچنین اشاره می‌کند که عشق و علاقه واقعی از طرف خداوند است و نفس انسان می‌تواند مانع از درک این حقیقت شود. در نهایت، شاعر به افراد توصیه می‌کند که حقیقت را بشناسند و از بهانه‌های خودساخته پرهیز کنند.
هوش مصنوعی: جز او، هر چیزی خیال و بازی است؛ داستان من و تو فقط یک قصهٔ ساخته شده است.
هوش مصنوعی: زود رد شو، چون ماهیت اصلی همه یکسان است و این خصوصیات فقط بهانه‌هایی هستند.
هوش مصنوعی: تو از او دور شده‌ای، در حالی که او در عین لطف و محبت، همیشه دوست داشتنی بود.
هوش مصنوعی: اگر نفسی که در تو کفر و نادانی را به وجود می‌آورد، از تو جدا شود، هر کس که این نفس را از خود دور کند، در حقیقت یک جنگجوی واقعی است.
هوش مصنوعی: عشق خود را با تو به وضوح بیان می‌کند که ما در ابتدا به یکدیگر نیازی نداشتیم.
هوش مصنوعی: تا قبل از تو، همه در روی زمین مشغول نماز بودند و تو تنها کسی هستی که این را تغییر دادی.
هوش مصنوعی: اگر اوحدی را می‌شناختی، سکوت می‌کردی! زیرا این داستان از سر درازی سخن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این همه هزل بود و بازی بود
آنچه گفتم همه مجازی بود
هر نبی را جدا نمازی بود
جمله را گرچه یک نیازی بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.