گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

هرگه که دلم فرصت آن در جوید

کز صد غم خویشتن یکی برگوید

نامحرم و ناجنس در آن دم گویی

کز ابر ببارد، از زمین بر روید

 
sunny dark_mode