|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به انتقاد از رفتار و خوی بد فردی می‌پردازد که به نظر دیگران اهمیتی نمی‌دهد. شاعر می‌گوید که تنها یک پوست (به معنای ظاهر) از وجود او باقی مانده است و اگر درون او پر از خوی بد باشد، هیچ چیز دیگر نمی‌تواند درونش جا بگیرد. به این معنا که ویژگی‌های منفی فرد، تمام وجود او را اشغال کرده و هیچ فضایی برای خوبی‌ها یا ارزش‌های دیگر باقی نمی‌گذارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی از خوی بد تو رنجیده است، بدان که او هیچ ارزشی در نظر تو ندارد و تو برایش اهمیتی قائل نیستی.
هوش مصنوعی: تو در وجود خود تنها به یک پوست نیاز نداری، چرا که وجودت آنقدر پر از جواهرات و زیبایی‌هاست که هیچ کس دیگری نمی‌تواند در آن جای بگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.