اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
»
شمارهٔ ۱۹
تا بتوانی خسته مگردان کس را
بر آتش خشم خویش منشان کس را
گر راحت جاوید طمع می داری
می رنج همیشه و مرنجان کس را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌آموزد که نباید دیگران را خسته یا آزرده خاطر کنیم. اگر به دنبال آرامش و راحتی ابدی هستیم، باید از رنجاندن دیگران خودداری کنیم و به جای خشم، به محبت و صلح فکر کنیم.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی کسی را خسته نکن، بر روی خشم خود کنترل داشته باش و دیگران را در آتش خشم خود نینداز.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال آرامش جاودان هستی، بهتر است که نه تنها خودت را در رنج نگذاری، بلکه دیگران را نیز آزار ندهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.