اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۸۳
مخلوق زعاشقی نشان چون یابد
کز روح سبک شخص گران چون یابد
عشق آتش تیز است و تو کاه [و] کبریت
کبریت و کَه از آتش امان چون یابد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان رابطه میان عشق و مخلوقات پرداخته است. شاعر بیان می‌کند که عشق مانند آتش تیز و سوزان است و انسان‌ها (مانند کاه و کبریت) به راحتی تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. در واقع، عشق توانایی سوزاندن و تغییر دادن روح و جسم انسان‌ها را دارد و این تأثیر غیر قابل فرار است.
هوش مصنوعی: مخلوق وقتی نشانه‌ای از عشق واقعی پیدا کند، به مانند روحی سبک و آزاد می‌شود و از سنگینی شخصیت‌های بزرگ و طاقت‌فرسا رها می‌گردد.
هوش مصنوعی: عشق مانند آتش سوزانی است و تو همچون کاه هستی که به راحتی میسوزد. کبریت، آتش را شعله ور می‌کند و به این ترتیب، تو نمی‌توانی از شعله‌های عشق در امان بمانی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.