اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۹۱
ای من زتو در هر دهنی، نیک است این
افسانهٔ هر مرد و زنی، نیک است این
من هیچ نگویم تو خود انصاف بده
بر چون تویی عاشق چو منی، نیک است این
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمجید از عشق و زیبایی‌های آن پرداخته و هر کس را به بیان خوب بودن این عشق ترغیب می‌کند. شاعر می‌گوید که هیچ نیازی به توضیح بیشتر نیست و خود عشق در دل‌های عاشقان بیانگر خوبی‌هاست. به این معنا که وجود کسی مانند معشوق، برای عاشق بسیار نیکو و ارزشمند است.
هوش مصنوعی: ای محبوب من، داستان محبت ما در هر زبانی خوب است و این روایت دلنشین بین هر مرد و زنی شایسته و نیکوست.
هوش مصنوعی: من هیچ نمی‌گویم، تو خود قضاوت کن. با توجه به اینکه تو عاشق هستی و من هم عاشق، آیا این وضعیت خوب نیست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.