اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۲۲۵
یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع
ترجو و ترومُ ما لمثلک یُمنع
یکفیک هواهُ وصلهُ لا تطمع
من این الی این تادّب وَاقنع
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصی خطاب می‌کند و از او می‌پرسد آیا می‌داند چه کارهایی انجام می‌دهد و به چه چیزهایی امید و آرزو دارد. او به این نکته اشاره می‌کند که اگرچه انتظار دارد به هدفش برسد، اما باید از خواسته‌های نابجا دست بردارد و به قناعت و ادب بپردازد.
هوش مصنوعی: ای حسابگر، آیا می‌دانی چه کار می‌کنی؟ امید داری و آرزو می‌کنی چیزهایی که برای امثال تو نه ممکن است و نه قابل دستیابی.
هوش مصنوعی: اگر در زندگی خود یک قاعده یا اصولی را رعایت کنی، هرگز به خواسته‌های غیرممکنی امید نداشته باش و سعی کن با آنچه داری کنار بیایی و قناعت را برگزینی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.