اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۹۸
درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز
حاصل طلب ار طالب درمانی سوز
سوز است که ساز عالم است ای مسکین
تو سوخته نیستی کجا دانی سوز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات می‌گوید اگر خود را درمان می‌دانی، باید بفهمی که سوز و درد، نتیجه‌ی جستجوی درمان است. این سوز و درد، نیروی خلاق کننده‌ی عالم است. پس تو که سوخته نیستی، چگونه می‌توانی واقعاً این سوز را احساس کنی و درکش کنی؟
هوش مصنوعی: اگر تو درمانی هستی، چه کاری می‌توانی انجام دهی؟ اگر خواستار درمانی، باید با سوز و انگیزه به دنبال آن بروی.
هوش مصنوعی: این سخن به احساس عمیق از درد و سوزی اشاره دارد که در واقع، زندگی و دنیای ما را شکل می‌دهد. شاعر به شخصی می‌گوید که اگرچه او در این حال و هوا قرار ندارد و سوخته نیست، اما باید بداند که این سوز و درد، بخش جدایی‌ناپذیری از وجود و هستی است. بنابراین، درک این احساسات و واقعیت‌ها برای او دشوار است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.